ابن قبه در رجال علامه و ابن داود
علامه حلى در گذشته 726 هدر قسم اولخلاصهسخن نجاشى را در ترجمه اوآورده و يك كتاب او در امامت را ياد مى كند و داستان سوسنجردى و ابوالقاسمكعبى بلخى و دو نكته را اضافه دارد: اول اين كه طبق معمول ضبط اسامى و القاب راآورده، مى گويد: «قبه» به كسر قاف و باء استدوم اين كه مى نويسد: «شيخ الاماميهفى زمانه؛ او در زمان خود پيشواى شيعه اماميه بود».ابن داود، معاصر علامه، نيز در قسم اول رجال خود از وى بدين سان نام مى برد:«محمدبن عبدالحميدبن قبه رازى، ابوجعفر...».در گفتار و نقل وى نيز دو ايراد هست: اول اين كه پدر ابن قبه را به جاىعبدالرحمن، عبدالحميد آورده كه مانند موارد ديگر آن كتاب غلط استدوم اين كهگفتار خود را به نقل از «لم» يعنىرجال شيخ، باب «من لم يرو» و نجاشى آورده كهنجاشى درست است، و به جاىرجال شيخبايدفهرست شيخباشد، و اين نيزمانند موارد بسيار ديگر آن كتاب است كه رمزها اشتباه ضبط شده است.1.معالم العلماء،ص 59.2.خلاصة الاقوال،ص 143.3.رجال ابن داود،ص 321.