بزرگان ری جلد 1

از اين عبارت به خوبى معلوم مى شود كه كتابنقضمربوط به همه شؤونمذهبى شيعه اثنى عشريه است، نه تنها به موضوع امامت، پس آنچه كه صاحبرياض العلماءضمن ترجمه مؤلف در معرفى آن كتاب گفته: «ثمّ انّ كتابه المذكوركتاب لطيف فى الامامة» مبنى بر قلت تتبع بوده است.

همچنين است آنچه صاحبروضات الجناتدر ترجمه حال عالم بزرگ ابوعبداللّه جعفر دوريستى گفته:

و فى كتابمثالب النواصبالذى كتبه الشيخ العالم العارف المتبحّرالجليل عبدالجليل بن محمد القزوينى فى تنقيح مسألة الامامة و ردّ أباطيلالعامة بالفارسية ينقل صاحبالمجالسعنه أنّه قال...در اين كلام علاوه بر اشتباه مذكور دو اشتباه ديگر است:

اول آنكه نام كتاب رامثالب النواصبگفته است و حال آنكهبعض مثالبالنواصباست.

دوم آنكه نام پدر مصنف را محمد نوشته است در صورتى كه اين اسم براى اودر هيچ مأخذى تاكنون ديده نشده است.

5.اينكه مراد ازسؤالات و الجوابات، چنان كه قديماً وحديثاً معهود است،مجموعه سؤالاتى است كه از مصنف كتباً پرسشى كرده اند، و او آنها را جواب دادهاست، و اين نوع كتب را در قرون اخيره غالباً «اسئله و اجوبه» گويندذكر اين كتاببه عنوان هفت مجلد در ترجمه مصنف دليل روشنى است كه او در زمان خود ازمعاريف و مشاهير علما بوده است، و از مراجع حل مشكلات به شمار مى رفتهاست، اگر چه در نظر ندارم كه مصنف از اين اثر خود در كتابنقضاسم برده باشدليكن اينكه در موردى از آن گفته (صفحه 509): «و ما در مختصرى كه پارسال در

1.روضات الجنات، چاپ اول، ص 664.