بزرگان ری جلد 1

برگيرد و بخواند، تا بداند كه چنين تهمت بر شيعه اصوليه راه نيابد.

8.از اينكه مصنف در مقدمه كتابنقضگفته:

اين كتاب بر وجهى مرتب شد كه خواص را دافع شبهات باشد، و عوام رامثمر دلالات به عبارتى سهل و آسان، نه بر قاعده ديگر مصنفات ما كهدقتى و رقتى دارد كه قبول چنين كتاب نه از رقت عبارت باشد، بلكه ازشرف حوالت و دلالت باشد، تا هر خواننده و شنونده و نويسنده كهبخواند و بشنود و بنويسد از آن بهره تمام برگيرد، و فائده بسيار حاصلگرداند.

به خوبى واضح مى شود كه مصنف در اين كتاب همت گماشته كه تا بتواند آن رابه قلم ساده و عبارت عوام فهم بنويسد و مطالب عاليه و مضامين بلند و معانىلطيفه را به بيان سهل ادا كند، تاهر عامى و عارف اعم از مبتدى و متوسط و منتهىهر يك از آن به فراخور فهم و طبق استعداد خود استفاده كند، و به عقيده نگارندهاين امر كه شرط عمده و غرض اصلى از تأليف اين قبيل كتب است در اين كتاب بهدرجه عاليه و مرتبه قصوا رعايت شده است، و چندان واضح و عيان است كهحاجت به هيچ گونه شرح و بيان ندارد و واضح ترين دليل و اجلى شاهد بر اين امرمقايسهتفسير ابوالفتوح رازىو كتاب نامبرده ونقضبا همديگر است؛ زيرا اين دواثر هر دو نمونه نثر فارسى يك قرن و تأليف دو عالم متعاصر است (به دليل اينكهشيخ ابوالفتوح نيز مانند مصنف از قاضى ابو محمد حسن استرآبادى نقل روايتمى كند، و تفصيل مطلب به كتب تراجم محول است) وتبصرة العوامنيز از آثار اينزمان است، و از مقايسه كتابنقضبا آن نيز همين نتيجه مذكور به دست مى آيد.پس، از عبارت مذكور مصنف دو مطلب اساسى فهميده شد:

1.النقض، ص 314.