بزرگان ری جلد 1

جنگهاى بسيار واقع شد عاقبت سنجر را دستگير كرده در حبسمى داشتند برادرزاده سنجر سليمان شاه گريخته رجوع با شاه غازى كرد،شاه غازى او را با همدان برد و بر تخت نشاند سليمان شاه اعمال رى را تامشكوب شاه غازى مسلم داشت و خواجه نجم الدين حسن عميدى يكسال و هشت ماه به نيابت ملك در رى بود و مال با ديوان او مى آمد وتمامى معارف رى و قضات و سادات و اكابر در سارى خدمت مى كردند.

چنان كه ملاحظه مى شود صريح كلام ابن اسفنديار آن است كه پناهنده شدنسليمان شاه به رستم بن على و بر تخت نشاندن رستم على وى را و واگذار كردن اورى را به شاه غازى بعد از مردن سلطان سنجر بوده است نه در ايام گرفتارى او دردست غزان چنان كه مستفاد از كلام اولياء اللّه و سيّد ظهير الدين است و چون وفاتسنجر در 554 بوده است پس زمان نيابت خواجه نجم الدين عميدى در رى بعد ازاين تاريخ خواهد بودبنابراين، اگر مراد از «نجم الدين» مذكور همين خواجه حسنعميدى باشد قوامى از كسانى خواهد بود كه اوائل نيمه دوم قرن ششم را درك كردهاست و اين سه بيت نيز كه قوامى در غزلى كه در مدح خواجه حسن ابوالعميد نامىسروده است تأييد مى كند كه مراد از نجم الدين سابق الذكر همين خواجه حسنعميدى است كه نايب شهريار غازى بوده است و آن بيتها اين است(ص 69ديوان):روى تو به نيكوئى بعينهچون خوى حسن ابوالعميد استآن خواجه خواجه زاده كز جوداز جمله همسران فريدست

(تا آنكه گفته)در شهر خرد رئيس باداتا شحنه نه همنام(كذا) عميدست

ناگفته نماند كه خواجه حسن نجم الدين كه نائب شاه غازى در شهر رى بودهاست وزير او نيز بوده است چنان كه ابن اسفنديار درتاريخ طبرستانضمن ترجمهعلاء الدوله شرف الملوك حسن بن رستم بن على تصريح كرده است(قسم سوم،