بزرگان ری جلد 1

هدى العقول فى شرح احاديث الاصولاز محمّد بن عبد على..قطيفى از علماىاوائل قرن سيزدهم استاين كتاب خطى و در كتابخانه مدرسه عالى سپهسالار است.

2حواشى و تعليقاتى كه تنها جملات مشكل و مبهم آن را توضيح داده است،اين حواشى بسيار است.

3ترجمه ها و شروح فارسى كه سه تاى آنها در آن مقدّمه ذكر شده است دوكتاب آنهاخطى است و در كتابخانه اهدايى سيد محمّد مشكات استاد دانشگاهتهران است و سوّمى شرح شيخ خليل بن غازى قزوينى است كه در سال 1308 هجرىدر لكنهو چاپ شده و در دو جلد استو به قلم و سبك نگارش ديروز است.

علاوه بر اينها ترجمه و شرحى است فارسى كه اخيراً در تهران چاپ شده وازنظر نگارش تا حدى به قلم روز و سبك جديد است لكن مترجم و شارحش درمواردى از آن كتاب عقايد خاصّى بر خلاف تحقيق علماى شيعه و اساطين فقه وحديث و فلسفه و كلام اظهار مى كند و نسبت به مفاخر شيعه بيجا مى تازدبسىتعجّب كردم، زمانى كه صفحاتى از آن كتاب را مطالعه كردم و اشتباهاتى حتى درقواعد ابتدائى صرف و نحو ديدم كه از يك مبتدى عربى آموز هم انتظار نبود و ناچارهمه را حمل بر طغيان قلم نموده و گذشتم.

1در جلددوم كتابش ص 5 6 به اعلام و اساطين مذهب تشيع: شيخ مفيد، علامه حلى،مرحوم مجلسى تندى كرده و مخصوصاً نسبت به شيخ مفيد جمله اى گفته است كه گمانندارم هيچ مسلمانى آن نسبت را براى آن بزرگ دانشمند بپسندد، و در مجلد اول ص 60 56نسبت به مرحوم صدرالمتألهين و فيض كاشانى و علامه مجلسى (رحمهم اللّه ) هم سوءتعبيراتى دارد.

2درج 1 ص 19 در كلمه «و ما يضمر النبى» ماء موصوله را به ماء نافيه اشتباه كرده است و درص 121 «لم» تعليلية را «لم» نافيه خيال كرده است و در دو صفحه بعد كلمه «اعمى» افعلتفضيل ترجمه كرده است تنها در نيمى از جلد اول كتابش علاوه بر آنچه گفتيم به صفحات70 79 108 155 163 166 178 211 239 252 266 مراجعه كنيد وقضاوت نماييد.