بزرگان ری جلد 1

در گذشت، بر همين شغل بود (ابوسليمان، همانجا؛ امين، 3/159)همه مصنفاتزمان در كتابخانه او گرد آمده بود (مقدسى، 449)او خود نيز به گنجورى مالى براىعضدالدوله اشاره اى كرده وتجارب الاممرا به نام او نوشته و در مقدمه آن خود را ازكارگزاران ويژه او خوانده است (چ تهران، 1/51 53)عضدالدوله در سراى خودجايى را كه نزديك خويش بود، به انجمن حكيمان و فيلسوفان اختصاص داد تا بهگفت وگوهاى علمى بپردازند (همان، چ قاهره، 2/408)او خود نيز از اعضاىبرجسته آن انجمن بود.

چون صمصام الدوله جانشين پدرش عضدالدوله شد، مسكويه با او پيوندىنزديك يافت (ابوسليمان ،همانجا) و در مجالس علمى و فرهنگى ابن سعدان، وزيرصمصام الدوله حاضر مى شد.

در اين مجالس كسانى همچون ابن زرعه، ابن خمار، ابن سمح، قومسى، نظيفرومى، يحيى بن عدى و عيسى بن على شركت مى كرده اند (ابوحيان،الامتاع،1/32،الصداقة، 77)به گفته ابوسليمان (ص 347)، ابوعلى پس ازصمصام الدوله، همچنان در خدمت بزرگان ديگر دربار رى بودبه گفته امين(همانجا) وى در آغاز كار با گروهى از دانشمندان از جمله ابن سينا و بيرونى درخدمت خوارزمشاه بود و در آنجا از پيوستن به سلطان محمود كه آن گروه را ازخوارزمشاه طلب كرده بود، خوددارى كرد، اما ظاهراً اين سخن در حد يك داستاناست (نك : ه د، ابن سينا).

ابوعلى روزهاى آخر عمر را در اصفهان گذرانيد و در همان شهر چشم از جهانفروبست و همانجا مدفون شدمحل قبر او را محله خواجو نوشته اند (خوانسارى،1/257)، اما قمى (سفينة، 2/540،الكنى، 1/409) مرقد او را درب جناد يا دربجناب (دروازه حسن آباد كنونى) و مدرس (8/208) تخت پولاد آورده است.