ترك مخاصمه عراق و سوريه
مقايسه نيروها:
28- جدول صفحات بعد به مقايسه نيروهاى ارتش عراق با بعضى كشورهاى مشخص خاورميانه مى پردازد.1- تجديد روابط هشت ماهه " پاورقى 72: بتاريخ 21 ژوئن 79 " بجاى 21 مه، تاريخى كه بقيه اطلاعات اين ارزيابى
تهيه شده است " ."عراق و سوريه از ريشه هاى عميق سياسى برخوردار نيست، ولى تحت انگيزه مخالفت با پيشقدمى
مصر در ايجاد صلح با اسرائيل و عدم ثبات در ايران، همچنان برقرار و استوار است.افزايش همكارى در بعضى
زمينه هاى مشخص، از جمله نظامى، متحمل است.در صورتيكه مذاكرات مصر و اسرائيل درباره ئ آينده ئ كرانه ئ غربى و
نوار غزه به مصالحه اى مورد قبول عناصر موثر فلسطينى منجر شود و درخواست سوريه درباره ئ بازگرداندن بلنديهاى
جولان، از سوى اسرائيل پذيرفته شود، انگيزه ئ ايجاد وحدت بين دو حزب، رو به زوال خواهد نهاد، بعضى جنبه هاى
خالى از تناقض مصالحه، بخصوص در زمينه اقتصادى مى تواند از طول عمر بيشترى برخوردار باشد، و آنهم در
صورتى است كه هر دو كشور تمايلى به شركت در منافع حاصل از روابط عادى خود داشته و از رجعت به وضع سابق
اجتناب ورزند.
2- قرارداد كمپ ديويد، ضربه ئ سختى به عراق وارد آورد كه عراق را وادار به خاتمه ئ اختلافات تلخ خود با سوريه
نمود.پس از مسافرت سادات به بيت المقدس، عراق نگران آن بود كه پيشقدمى مصر، نهايتاہ صلح همه جانبه اى را ببار
آورد و عراق مخالف، منفرد و بدون
هيچ گونه هم پيمان مهمى تنها بماند.عكس العمل سرسختانه ئ اعراب بر عليه اين قرارداد به بغداد فرصتى بخشيد كه
به موضع سرسخت خود در مسئله ئ صلح خاورميانه خاتمه دهد.بدينطريق محور اعراب بسوى عراق چرخيد، در
حاليكه بعثيون عراق تنها امتيازات كوچكى به اعراب ميانه روى سابق بخشيدند.
3- استراتژى عراق با تلاش در تشكيل يك وفاق عربى بر عليه شرايط صلحى كه سادات مذاكره كرده بود آغاز شد.
اولين قدم ضرورى خاتمه دشمنى آشكار بين عراق و رقيب ديرين خود سويه بود.بغداد براى نخستين بار، اعلام كرد
كه آماده است در مورد پذيرش اصل مذاكره توسط سوريه به عنوان يكى از روشهاى مجاز در باز پس گرفتن سرزمينهاى
غربى، اعتراض علنى خود را مطرح ننمايد.بهرحال مخالفت لفاظ گونه عراق در اطلاعيه هاى آن تداوم يافت و مطرح
مى ساخت كه اينگونه همراهى، چيزى جز تطابق موقت تاكتيكى ديدگاههاى عراق درباره ئ صلح خاورميانه نميباشد.
4- در ادامه ئ عادى نمودن روابط خود با عراق، سوريه به جنبه هاى اغواكننده ئ اقتصادى و نظامى متوجه است.با بى
طرفى مصر و حضور بخش عمده اى از ارتش سوريه در لبنان، موقعيت سوريه در مقابل اسرائيل غيرقابل دفاع خواهد
بود.تركيب ارتش سوريه و عراق اعتبار نظامى و نيز اهميت اهرم مذاكره گرى دمشق را بالا خواهد برد.از نقطه نظر
اقتصادى سوريه بهره بردارى از آغاز تماسهاى عادى تجارى را آغاز كرده است.ترك مخاصمه، پرداخت فورى سهم
عراق بابت تعهدات به كمكهاى مالى مصوبه اجلاس سران را تسريع خواهد نمود، هم اكنون پرداختهاى عراق به
سوريه حدوداہ به 180 ميليون دلار بالغ شده است.
5- انگيزه ئ بغداد در برقرارى روابط با سوريه، ماوراى كشش ها و تمايلات پان عربيسم مى باشد.بعثيون عراق بى تابانه،
حوادث ايران را طى نيمه ئ دوم سال 1978 نظاره مى كردند.با در نظر گرفتن پتانسيل
ناآرامى هاى روز افزون و سرايت آن به آنسوى مرز 1400 كيلومترى با ايران و در برگرفتن شيعيان واكراد، ادامه اين
مخاصمه و روياروئى با سوريه خطرناك مى نمود.از طرف ديگر عراق نگران رشد و توسعه ئ نفوذ شوروى در خاورميانه
است.اگر چه در گذشته شوروى تجديد روابط عراق و سوريه را ترغيب مى نمود، هم اكنون آشكارا مسكو، نگران از
اينست كه مبادا مصالحه موجود به زيان شوروى تمام شود زيرا كه واقف است كه توسعه ئ همكارى و تقويت بنيه ئ دو
كشور آشكارا منتج به اعتناى كمتر آنان به شوروى مى شود.
6- از سرگيرى تلاشها در جهت تجديد روابط عراق و سوريه، در طى سفر پرزيدنت اسد به بغداد در اكتبر گذشته آغاز
شد.اسد و پرزيدنت البكر منشورى را براى اقدام مشترك ملى امضاع نمودند كه بيان كننده و تنظيم كننده مكانيزمى
است كه حركتهاى دو كشور را در جهت اتحاد، هماهنگ مى نمود.اين منشور يك كميته ئ عالى سياسى را كه مشتمل از
اسد، بكر، صدام حسين و تعدادى ديگر از مقامات عاليرتبه سورى و عراقى بود ايجاد نمود.اين كميته بر فعاليتهاى 4
كميته ئ وابسته به آن در مسائل "همكارى هاى نظامى"، روابط اقتصادى، امور سياسى و اطلاعاتى و "مسائل علمى و
آموزشى" نظارت دارد و هر سه ماه يكبار قرار بر تشكيل جلسات آن بود.
7- برخلاف اتحادهاى كشورها كه در گذشته در جهان عرب مرسوم بود، تصور مى شود عراق و سوريه قبل از توافق و
اعلان نهائى اتحاد دو كشور خود را آماده ئ همكارى و دوستى طولانى كرده اند.هر دو كشور، روش گام به گام را در
مذاكرات مطرح نموده و از اعلان هاى لفظى و غيرواقعى و ناملموس اتحاد اجتناب ورزيده اند.به هر حال دمشق و
بغداد، محتملاہ بدلايل مختلفى نزديكى محتاطانه را ترجيح داده اند.عراق كه بيش از سوريه مشتاق اين شراكت است،
مطمئن است كه بنيه و نيروى طبيعى آن نهايتاہ فرجه ئ گسترده ترى در تبديل عراق به طرف غالب در اتحاد با سوريه
خواهد داد.رهبران سورى نيز از