تغيير احتمالى در فرماندهى ملى - عراق نسخه متنی

تغيير احتمالى در فرماندهى ملى

خيلى محرمانه
30 اكتبر 8 - 79 آبان 8531
از: دفتر محافظت منافع آمريكا در بغداد - 7822
به: وزارت امور خارجه در واشنگتن دى - سى

موضوع:

تغيير احتمالى در فرماندهى ملى
عطف به: الف " بغداد 2046، ب " بغداد 0812

1." تمام متن خيلى محرمانه است " .

2.اكنون مستقيماہ اطلاع حاصل كرده ايم كه مونيف رزاز دستيار اردنى دبير كل فرماندهى ملى حزب بعث رسماہ از مقام
خود بركنار شده است " تلگرامهاى مرجع "

.اين معما در اعلاميه راديو بغداد در 6 آبان ماه حل شد كه طى آن فهرست
ارائه شده توسط صدام حسين تنها با ذكر عناوين، موضوع دستيار دبير كل فرماندهى ملى به طورمفرد و نه دوگانه اعلام
شده بود، و گويا منظور آن رزاز و شيبلى العصيامى بوده است

.با در نظر گرفتن شايعات مربوط به طرد رزاز و نه زندانى
شدن وى، فكر مى كنيم كه تنها شيبلى در مقام دستيارى دبير كل باقى مانده است.

3.فهرست مزبور نشان مى دهد كه با وجود صدام در قدرت
سياسى تغييراتى رخ داده است:
در گذشته، معاون سرپرست شوراى فرماندهى انقلاب و معاون رئيس جمهور تنها كسانى بودند كه در كنار رئيس
جمهور جهت دريافت تبريكات قرار مى گرفتند

.ليكن اكنون معاون اول نخست وزير طه ياسين رمضان نيز به اين گروه
افزوده شده است.

به گروه نظامى كه افتخار شرفيابى به حضور رئيس جمهور را يافته اند دو افسر نظامى جديد افزوده شده است

.اين
افسران عبارتند از رئيس دانشگاه البكر و فرمانده لشكر دوم.

4.اظهار نظر: اگر سقوط رسمى رزاز واقعيت داشته باشد، چيز تازه اى نيست چون از زمان بقدرت رسيدن صدام انتظار
آن مى رفت گفته شده كه شاه حسين در گذشته خواستار آزادى رزاز از توقيف در محل سكونت خود و بازگشت به اردن
شده است، ظاهراہ وى در ملاقات اخير خود با صدام نيز اين موضوع را عنوان كرده است، و اين مى تواند اولين گام در
برآورد اين تقاضا بحساب آيد.

5.در مورد ديگر تغييرات، ارتقاع مقام رمضان در حكومت صدام مصادف است با حوزه ئ مسئوليت هاى رو به افزايش
وى

.اين امر بر نقش رمضان به عنوان مخالف بالقوه ئ صدام هاله اى از ترديد مى افكند، كه معمولاہ اين نظر خارجى
هاست، مگر آنكه بصورت بازيچه درآمده باشد

.ولى اين امر نيز ظاهراہ بعيد بنظر مى رسد.

6.تصميم صدام مبنى بر مشمول ساختن دو افسر نظامى در فهرست مزبور ظاهراہ نشانگر تلاش مداوم وى در جهت
جلب حمايت نيروهاى مسلح است.

پك
فصل سوم
روابط خارجى عراق