لطفا منتظر باشید ...
نفت اوپك
" در راستاى تعيين قيمتى براى فروش نفت در اوپك، عراق در جستجوى راهى است تا بهاى نفت خام را به منظور جلوافتادن از نرخ تورم جهانى بالا ببرد.تنگناى عرضه و تقاضاى دنيا كه انتظار مى رود در دهه ئ 1980 ادامه داشته باشد
باعث مى شود كه نفوذ عراق در تصميم گيرى هاى اوپك افزايش يابد.از سوى ديگر تصميمات عراق در توليد نفت،
اثرات بسيار زيادى بر بازارهاى بين المللى نفت خواهد داشت.توليد فعلى نفت عراق حدود 3 ميليون بشكه در روز
است، اما ما نمى دانيم كه عراق ميزان توليداتش را در خلال 5 سال آينده به چه ميزانى خواهد رسانيد، انتظار مى رود
كه ميزان توليداتش به طورقابل توجهى كمتر از حداكثر ظرفيت موجود خود باشد " .
سير حوادث موجود در عراق و سياستهاى آن آثار نويد بخشى براى منافع آمريكا ندارد.چهارچوب سياسى كه
حكمرانان بغداد در آن عمل مى كنند با سياستهاى موجود آمريكا در منطقه به طورگسترده دشمنى دارد.عراق مخالفت
خود را در رابطه ئ با خط مشى آمريكا، درباره ئ اعراب و اسرائيل تغيير نخواهد داد، مگر اينكه شواهد قانع كننده اى در
مورد استقرار يك دولت فلسطينى در ساحل غربى و نوار غزه و نيز
بازپس گيرى جولان به توسط سوريه و اينكه جناحهاى مارونى لبنان، ديگر مورد حمايت اسرائيل قرار نگيرند، ملاحظه
نمايد.عراق معمولاہ از مخالفت ساير كشورها، با تلاشهاى آمريكا در رابطه با استقرار صلح و نيز كاهش نفوذ آمريكا در
منطقه مجموعاہ استفاده مى كند.
سطح روابط فعلى با ايالات متحده ئ آمريكا، به آن اندازه هست كه خواستهاى عراق را در مورد دستيابى به تكنولوژى
آمريكا ارضاع نمايد.رهبران عراق اجبارى در مورد بهبود روابط سياسى يا ايالات متحده، احساس نمى كنند، مگر آنكه
در حل مسئله فلسطين پيشرفت و تحولى ملاحظه كنند و يا آنها در مورد پيشرفتهاى شوروى در منطقه مانند ظهور يك
دولت چپ گرا در ايران، دچار شوك شوند.اتكاى چند كشور به نفت عراق آنها را تحت فشار قرار مى دهد كه
خواستهاى عراق را بجا آورند.فشار عراق بر فرانسه " دوست اصلى و رابط عراق در دنياى غرب " و ايتاليا در مورد
عمل به تعهداتشان نسبت به تهيه تاعمين اجزاع اصلى تكنولوژى هسته اى ممكن است بسيار زياد باشد تا مشاهده ئ
دردسرهايى كه براى سياست آمريكا در عدم گسترش امكانات هسته اى ممكن است داشته باشد.عليرغم همكارى
عراق با شوروى، رژيم عراق در مورد خيلى فعال يا موفق ديدن ايالات متحده و يا شوروى در منطقه نگران نيست.
حكمرانان بغداد، مدت زمان طولانى است كه نگرانى خود را نسبت به اقدامات شوروى در منطقه نشان داده اند.در
رويدادهاى قابل پيش بينى بغداد تلاش خواهد نمود نفوذ شوروى در منطقه را محدود نمايد.پيدايش و شايد احتمال
خطر پيدايش يك رژيم چپ و متمايل به شوروى، حاصل از شرايط آشفته كنونى در ايران عميقاہ رهبران بعثى عراق را
نگران مى كند.چنين تحولى باعث خواهد شد كه رهبران عراق روابط خارجى خود را مورد ارزيابى قرار داده و اگر
ديگر شرايط صحيح باشند، به يك تغيير اساسى در روابط خود با ايالات متحده دست زنند، شبيه آنچه كه در سال
1975 در روابط با ايران صورت گرفت.وقوع چنين تحولى از نظر امروز غير ممكن مى نمايد اما
رژيم بعث در محدوده ئ اهداف و نيازمنديهاى خود انعطاف پذير است.چنين انعطاف پذيرى نبايد با ميانه روى اشتباه
گردد."اين رژيمى است كه به توسط افراطيون و وطن پرستان متعصبى رهبرى مى شود، كه مى خواهند عراق را تا آنجا
كه ممكن است يك كشور مستقل و متكى به خود بسازند."تا يكسال گذشته عراق بعنوان يك كشور منفور جهان
عرب تلقى مى شد.روابطش با اكثر همسايگان خود بعلت شهرتش در بيرحمى و حمايت از تروريسم و گروههاى
راديكال منطقه كاملاہ ضعيف بود.قرارداد كمپ ديويد عراقى ها را تكان داد و وادارشان نمود كه در مورد سياست
ستيزه جويشان به تجديد نظر و ارزيابى مجدد بپردازند و يك روش جديد اتخاذ كنند، آنها به نزاع تلخ خود با سوريه
خاتمه داده و يك رهبريت قوى در رابطه ئ با سازمان دهى يك وفاق عربى بر عليه قرارداد صلحى كه از طرف سادات،
مذاكره شده بود، تشكيل دادند.عراق در نقش جديدى كه اخيراہ بعنوان يك رهبر منطقه اى پيدا كرده است در سطح
وسيعى تلاش مى كند و ممكن است تا آنجا پيش رود كه در سال 1982 رهبريت كشورهاى غير متعهد را بعهده گيرد.
برقرارى روابيط حسته با سوريه توانائى بغداد را در ايفاع يك نقش اصلى در مناقشه اعراب و اسرائيل بهبود بخشيده
است و قبلاہ نيز به تلاش ها براى رسيدن به يك صلح تمام عيار ضربه زده است.در حاليكه دو كشور احتمالاہ نمى توانند
به يك اتحاد كامل دست يابند اهداف مورد ادعا و همكارى بين دو كشور در مورد مسائل مشخصى احتمالاہ افزايش
مى يابد.
گرچه كه استقرار نيروها در سوريه بيش از آنچه كه بظاهر حضور نيروهاى عراقى باشد بخاطر احتمال پيش دستى و
تهاجم اسرائيل غير متحمل است، اما شركت احتمالى نيروهاى اعزامى عراق در يك جنگ با اسرائيل به 5 لشكر
افزايش يافته است."از دو لشگر كه در سال 1973 جنگ را بخود ديده اند " .
