اگـر فـكـر گـنـاه وارد ذهـن انـسـان شـود، بـراى او گـنـاه نـوشـتـه نـمـى شـود؛ دليـل نـنـوشـتـن گناه براى خطورات ذهنى آن است كه گناه امر اختيارى است ؛ اما خطورات ذهنى ، بـدون اخـتـيـار و اراده بـه ذهـن مـى آيـد. بـنـابر اين ، براى او گناهى محسوب نمى كنند. در اين موضوع ، دو نكته حائز اهميت است :نـخـسـت : خـطـورات ، بـدون اخـتـيـار بـه ذهن مى آيد. اما نگهداشتن آن در ذهن يا بيرون كردن آن ، اخـتـيارى است . اگر گناه در ذهن خطور كرد، گناه محسوب نمى شود، ولى اگر به ذهن بيايد و انسان آن را نگه دارد و از ذهن خود بيرون نكند، بايد پاسخگوى آن باشد.دوم : در مـورد عـدم گـنـاه بـراى خـطـورات ، اسـتـثـنـائى نـيـز وجـود دارد. خـداونـد متعال مى فرمايد:( يَا اءَيُّهَا الَّذِينَ اَّمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ)(30)اى افراد با ايمان ! از گمان بد بسيار پرهيز كنيد كه برخى از اين گمان ها گناه هستند.ظـنّ، هـمـان خطورات و خيالات است . در قرآن مجيد نيامده است كه : (اِنَّ بَعْضَ الْعَمَلِ اِثْمٌ)، بلكه آمده است كه : (اِنَّ بَعْضَ الْظّنِّ اِثْمٌ).مـسـلمـان نـبـايـد گـمـان بـد بـه دل راه دهـد؛ زيـرا اگـر گـمـان بـد در انـسـان پـديد آيد، عكس العمل نشان مى دهد و مرتكب گناه مى شود.
علت فرستادن پيامبران و كتب الهى
ارسـال انـبـيـاى بـزرگ و نزول كتب آسمانى ، هر دو در راستاى بيرون آوردن انسان از ظلمت ها و وارد كردن به وادى نور مى باشد. در برخى از آيات قرآن مجيد چنين آمده است :الف ـ علت ارسال انبياء در سوره جمعه چنين بيان شده است :(هـُوَ الَّذِى بـَعـَثَ فـِى الْاءُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ اَّيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلاَلٍ مُبِينٍ)(31)او خدايى است كه ميان جمعيت درس نخوانده ، پيامبرى از همان مردم برانگيخت تا بر آنان آياتش را تـلاوت كـنـد و آنـان را تـزكـيـه كـنـد (از آلودگـى جهل و اخلاق زشت پاك سازد) و به آنان كتاب آسمانى و حكمت الهى را بياموزد با آن كه پيش از آن ، همه در ورطه جهالت و گمراهى بودند.بـنـابـرايـن ، انـبـيا الهى ، براى انجام دو هدف مبعوث شدند: (تزكيه مردم ) و (تعليم قرآن كريم و حكمت الهى به آنان ).ب ـ علت انزال كتب در سوره حديد چنين آمده است :( هـُوَ الَّذِى يـُنـَزِّلُ عـَلَى عـَبْدِهِ اَّيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُم مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَؤُوفٌ رَحِيمٌ)(32)او خـدايـى اسـت كـه بـر بـنـده خـود آيـات روشـن را نـازل كـرد. تـا شـمـا بندگان را از ظلمات (جـهـل و عـصـيـان ) بـيـرون آورد و به نور علم و ايمان رهبرى كند و خدا بسيار در حق شما مشفق و مهربان است .)عـبـارت (لِيـُخْرجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلىَ النّورِ) در سوره حديد، روشن كننده كلمه
لطفا منتظر باشید ...
