از بـركات قرآن كريم ، قرائت آن از روى مصحف است . انسان گاهى قرآن را از حفظ و گاهى از رو تلاوت مى كند. از رو خواندن قرآن ، همان (قرائة القرآن فى المصحف ) است .در روايت آمده است كه چند چيز نور چشم انسان را زياد مى كند؛ نگاه به خانه كعبه ، نگاه به خط قرآن ـ حتى اگر انسان بى سواد باشد ـ نگاه محبت آميز به پدر و مادر و نگاه به آب روان ).(اگـر انـسـان وارد (بـيـت الله ) شـود، خـداونـد يـكـصـد و بـيـسـت رحـمـت را در آنـجـا نـازل مـى فـرمـايـد؛ شـصـت رحـمـت بـراى طـواف كـنـنـدگـان ، چهل رحمت براى نمازگزاران و بيست رحمت براى نگاه كنندگان به كعبه . )نـگـاه بـه خـط قرآن و نگاه به آب روان ، هر دو نور چشم را زياد مى كند. آب روان ، ديد و نور چـشـم ظـاهـرى را افزايش مى دهد. اما قرآن كريم ، چشم باطنى را باز مى نمايد. انسان با چشم ظاهر، مدركات مادى را مى بيند و با چشم باطن مدركات معنوى را مى نگرد.امام صادق (ع ) فرمود:(قـِرائَةُ القـُرآنِ فـِى المـُصـْحـَفِ تـُخـَفِّفُ الْعـَذابَ عـَنْ الْوالِدَيـْنِ وَ لَوْ كـانـا كافِرَينِ).(52)خواندن قرآن از روى آن ، عذاب را از پدر و مادر كم مى كند؛ هر چند آن دو كافر باشند.
پيامبر(ص ) و اصحاب در قبرستان
پـيـامـبـر اكرم (ص ) با برخى از اصحاب به قبرستان رفتند. اصحاب ،اندكى در كنار قبرى درنگ نمودند.پيامبر اكرم (ص ) فرمود: از كنار اين قبر به سرعت عبور كنيد. پرسيدند: چرا يا رسـول الله ؟ فـرمـود:صـاحـب ايـن قـبـر در عـذاب اسـت ، از آن دور شـويـم تـا در محل عذاب قرار نگيريم .ساعتى بعد، در بازگشت ، دوباره به كنار همان قبر آمدند. پيامبر اكرم (ص ) فرمود: كنار قبر بـنـشـيـنـيـم و سوره حمد را قرائت كنيم . اصحاب جريان را پرسيدند. حضرت فرمود: به هنگام رفـتـن ، صـاحـب ايـن قـبر در عذاب بود، اما اكنون عذاب از او برداشته شده است ؛ زيرا اين مرد، فـرزنـدى داشـت كه به مكتب رفته و (بسم الله الرحمن الرحيم ) را فرا گرفته و به زبان جارى ساخت . به بركت اين عمل