از آنجا كه در قديم صنعت چاپ نبود نسخه هاى كتب، همگى خطى و در نهايت سختى، تكثير مى شد و وجود كتاب در ميان جامعه بسيار نادر بود؛ لذا از كتب كهنه و ناقص هم استفاده مى كردند.در اين استفاده ها ابتدا جلد كتاب ها كه حافظ صفحات بود، از بين مى رفت؛ سپس ورق هايى كه به جلد نزديك تر بود.چه بسا با مرگ عالمى، كتاب هايش متفرق مى شد؛ يا آن قدر از نسلى به نسل ديگرى منتقل مى شد كه نام كتاب هاى كهنه كه اول و آخر نداشت، فراموش مى شد.به طورى كه نام آن را با نشان دادن به عالمان آگاه متوجه مى شدند.گاهى در اين نام گذارى ها اشتباه مى شد و كتاب به نام غير مؤلف اصلى آن، نام گذارى مى شد.شايد بتوان گفت كتاب اُثولوجيا يكى از همين كتب، بوده است، كه به نام ارسطو توسط عبد المسيح نائمة الحمصى ترجمه شده است و به دستور معتصم عباسى يا اولاد او، استنساخ و تكثير گرديده است.پس از آن در حوزه هاى علميه تدريس شد و همچنان به نام ارسطو بود، تا آن كه در قرن گذشته پس از رونق صنعت چاپ و تكثير كتاب اُثولوجيا و كتاب فلوطين به نام تساعات فلوطين، معلوم گرديد كه اثولوجيا عيناً قسمت هاى چهارم، پنجم و ششم كتاب تساعات فلوطين است.به عبارتى يك سوم ميانى كتاب تساعات فلوطين را اشتباهاً اثولوجيا ارسطو ناميده اند.جالب آن كه محتواى كتاب تساعات با عقايد ارسطو تناسب ندارد و غالباً ضد و نقيض آن است، اما با افلاطون و افكار خود فلوطين كه پايه گذار مكتب نوافلاطونى است، سازگارى دارد.از اين رو، شكى نيست كه اثولوجيا، همان كتاب فلوطين است و به خطا آن را به ارسطو نسبت داده اند.آخرين تحقيقات اين مطلب از روز نتال(33) در سال 1955 ميلادى است.
لطفا منتظر باشید ...
