رمز سقوط ملتها - خوارج از دیدگاه نهج البلاغه نسخه متنی

رمز سقوط ملتها

قرآن كه مهمترين بازگوكننده ى رمز عظمت و انحطاط ملتها و اجتماعات گذشته است منشا بسيارى از سقوطها و انحرافات را جهل و عدم رشد عقلى معرفى مى كند مثلا:

ملت يهود

يك رهبر بزرگ و نجات بخش به نام موسى "ع" براى درهم كوبيدن رژيم ديكتاتورى و ضد بشرى فرعون برمى خيزد و با تاييدات الهى و زحمات
طاقت فرسا او را نابود مى سازد و رنجبران محروم بنى اسرائيل را از چنگال او نجات مى بخشد اما مهمترين مشكل بر سر راه اين اصلاح و انقلاب جهل و ناآگاهى بنى اسرائيل است كه مانع به ثمر رسيدن اين انقلاب مى گردد.

قرآن در سوره ى اعراف با اين تعبير پرده از روى جهل و ناآگاهى آنان بر مى دارد و مى گويد:

قالوا يا موسى اجعل لنا الها كما لهم آلهه قال انكم قوم تجهلون.

يعنى اى موسى براى ما نيز بتى مانند بتهاى بت پرستان قرار بده راستى بزرگترى مظهر جهل همين است كه مردمى از خداى جهان دست كشيده موجودات ناتوان و بى اثر را ستايش كنند، موسى بر آنها پرخاش كرد كه شگفتا شما هنوز هم به رشد عقلى نرسيده و به جهل و بى خردى خويش استوار مى باشيد.

قوم لوط

يكى ديگر از مصلحين دلسوز و پيامبران پيشين لوط است كه در برابر اجتماعى منحرف برنامه ى اصلاحى خود را آغاز كرد ولى آن مردم هرگز حاضر نبودند كه گامى در راه رسيدن به رشد عقلى بردارند و به نداى اصلاح طلبانه ى آن پيامبر الهى جواب مثبت بدهند بلكه با شدت هر چه تمامتر با عقل و انديشه ى خود مبارزه مى كردند، آنان برخلاف قوانين طبيعى و فطرى به عمل همجنس گرائى مبادرت مى كردند ناگفته پيداست كه اين عمل نتيجه اى جز سقوط و اضمحلال در بر نداشت قرآن منشاء سقوط آنها را با اين تعبير بازگو مى كند:

اانكم لتاتون الرجال شهوه من دون النساء بل انتم قوم تجهلون. [ سوره نمل آيه 55. ]

واى بر شما كه براى ارضاء تمايلات جنسى از زنان كناره گيرى كرده به مردان رو آورده ايد اين بدان جهت است كه شما مردمى جاهل مى باشيد.

به قدرى آن گروه در اين انحراف جنسى سرسخت بودند كه سخنان لوط در
مغز آنها فرونرفت و سرانجام نتائج جهل و گريز از تعقل آنان به صورت عذاب الهى درآمد و نابودشان ساخت.

ملت عاد

مردم عاد در سرزمين احقاف ريگزار زندگى مى كردند و از ميان آنان مرد شايسته اى به نام هود به پيامبرى برانگيخته گشت و براى رهبرى و ارشاد آنان بسيار كوشيد زيرا نادرست ترين روش آن مردم پرستش بتها بود يعنى بجاى نيايش و عبادت آفريدگار تواناى جهان هستى بتهائى را كه خود ساخته بودند مى پرستيدند.

بالاخره هود "ع" هر قدر كوشيد نتوانست با سخنان گرم و مستدل خويش آنان را از اين انحراف بزرگ رهائى بخشد در نتيجه خداوند قهر خويش را بر آنان ظاهر ساخت و با وزش بادهاى مرگ آفرين به حياتشان خاتمه داد و تنها هود و پيروان معدودش از اين بليه آسمانى رهائى يافتند.

قرآن مجيد فقدان رشد عقلى آنان را كه همان موجب عدم توجه به سخنان حكيمانه و مترقى آفرين هود گرديد با اين عبارت بازگو مى كند و ابلغكم ما ارسلت به ولكنى اريكم قوما تجهلون. [ سوره احقاف آيه 23. ] يعنى من آنچه را كه مامورم به شما مى رسانم ولى افسوس شما مردمى بى خرد و جاهل هستيد.