63 : ادريس بن عبدالله - ترجمه مقاتل الطالبین نسخه متنی

63 : ادريس بن عبدالله

و از جمله مقتولين آل ابيطالب ادريس بن عبدالله بن حسن بن حسن بن على ابن ابيطالب عليه السلام است .
مادرش عاتكه دختر عبدالملك بن حارث (شاعر) ابن خالد بن عاص بن هشام ابن مغيره مخزومى است .

و خالد بن
عاص همان كسى است كه شاعر درباره اش گويد:

1. به جان تو سوگند تا خالد زنده است مجد و شوكت در غمر ذى كنده برقرار است .

2. شب و روز بر تو مى گذرد و دوباره پيدا نمى شوند جز آنكه تو پيوسته مرد كريم و بزرگوارى هستى .

3. و سرزمين بطاح بيض از جود و سخاى خالد سرسبز و خرم است و حتى گياهانش بسيار و زياد است .

احمد بن عبيدالله از على بن محمد بن سليمان نوفلى از پدرش و ديگران روايت كرده ، و نيز على بن ابراهيم
علوى به سندش از محمد بن يوسف نقل كرده كه : ادريس بن عبدالله از كسانى بود كه در جنگ فخ حاضر بود ولى
كشته نشد و با غلامش راشد خود را به مكه رسانيد و از آنجا به همراه كاروان حاجيان مصر و افريقا خود را
به مصر رسانيد و در راه (براى آنكه شناخته نشود) خدمتكارى راشد را مى كرد و فرمانبردار او بود و بدين
ترتيب به مصر وارد شدند، و چون بدانجا رسيدند شب بود و بر در خانه مردى كه از هواخواهان بنى عباس بود
منزل كردند، آن مرد چون گفتگوى آن دو را شنيد از طرز تكلم آنها دانست تكه آن دو از مردم حجاز هستند.

از
اين رو به نزد آنها آمده گفت : گمان مى كنم شما دو نفر از نژاد عرب باشيد؟

گفتند: آرى ، پرسيد: اهل حجاز
نيستيد؟

گفتند: چرا.