لطفا منتظر باشید ...
، هنگامى كه قيام كرد به نزدش رفتم و گفتم : شايد آنچه تو را وادار به قيام كرد فشار زندگى است ، اگر
چنين است من هزار دينار نقد دارم و جز آن چيزى نزد من نيست ، من اين پول را به تو مى بخشم و هزار دينار
ديگر نيز از برادران مسلمانى كه دارم برايت مى گيرم .يحيى سر را بلند كرد و گفت : همسرم مطلقه باشد اگر من از اين قيام منظورى جز رضاى خداى عزوجل داشته
باشم ، من چون چنان ديدم بدو گفتم دست خود را دراز كن تا با تو بيعت كنم ، و بدين ترتيب با او بيعت كرده
و به ياريش بيرون رفتم .
87 : حسين بن محمد بن حمزة
ابن عبدالله بن حسين بن على بن حسين بن على بن ابيطالبحسين بن محمد پس از يحيى بن عمر در كوفه خروج كرد، مستعين (خليفه عباسى ) مزاحم بن خاقان را با لشكرى
بسيار به دفع او فرستاد، چون مزاحم به نزديك كوفه رسيد حسين بن محمد از كوفه خارج شد و از راه ديگرى
برفت تا خود را به سامرا رسانيد، در آن وقت مردم با معتز بيعت كرده بودند، حسين بن محمد نيز چون به
سامرا رسيد با وى بيعت كرد و مزاحم نيز وقتى از اين جريان خبر يافت از كوفه بازگشت .حسين بن محمد مدتى در سامرا ماند و آنگاه از آنجا فرار كرد و دوباره درصدد خروج برآمد، و اين بار او
را دستگير ساخته به سامرا آوردند و ده سال و اندى در زندان بود تا اينكه معتمد او را در سال 268 آزاد
كرد، و براى سومين بار در حوالى كوفه خروج نمود و فتنه و فسادى برپا كرد تا در سال 269 او را دستگير
ساخته و نزد موفق آوردند، وى او را در واسط به زندان افكند و سال 270 و 271 در زندان بود سپس از دنيا رفت و
موفق دستور داد نماز بر او خوانده ، دفنش كردند.و حسين بن محمد چنان بود كه خروجش براى دفاع از حق و مورد رضاى خاندان خود باشد و من گروهى از مردم
كوفه را ديدم كه مردمانى را كه با وى خروج كرده بودند مورد توبيخ و سرزنش قرار داده و آنان را دشنام
مى دادند.
88 : محمد بن جعفر بن حسن
و از جمله محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن بن حسن بن على بن ابيطالب عليه السلام است .او پس از حسين بن محمد به عنوان جانشينى او در كوفه قيام كرد، عبدالله بن محمد بن طاهر براى دستگيرىاو نيرنگى بدو زد و فرمان حكومت كوفه را به نام او نوشت و براى او ارسال داشت ، محمد بن جعفر نيز خود
را ظاهر كرده و چون در كوفه مستقر گرديد نايب ابى الساج او را دستگير ساخته و به سامرا فرستاد، و او
را به زندان افكندند و همچنان در زندان بود تا از اين جهان رفت .و هنگام خروج محمد بن جعفر مردى از فرزندان محمد بن حنفيه نيز با وى بود كه چون محمد را دستگير كردند
او به سوى ارمينيه فرار كرد و در همان جا غلامانش وى را به قتل رسانيدند.
