تفسیر نمونه جلد 2
لطفا منتظر باشید ...
لحن آيه مشاهده مىشود به خاطر همين معنى است.در اين آيه منافع و زيانهاى اين دو با هم مقايسه شده و برترى زيانها و گناه سنگين آن بر منافع آنها مورد تصريح قرار گرفته است مسلما منافع مادى كه احيانا از طريق فروش شراب يا انجام قمار حاصل مىشود و يا منافع خيالى كه به خاطر تخدير حاصل از مستى شراب و غفلت از هموم و غموم و اندوهها به دست مىآيد در برابر زيانهاى فوق العاده اخلاقى و اجتماعى و بهداشتى اين دو بسيار ناچيز است.بنا بر اين هيچ انسان عاقلى به خاطر آن نفع كم به اين همه زيان تن در نمىدهد." اثم" به گفته معجم مقاييس اللغة در اصل، به معنى كندى و عقب افتادن است، و از آنجا كه گناهان، انسان را از رسيدن به خيرات، عقب مىاندازد اين واژه بر آن اطلاق شده است، بلكه در بعضى از موارد از آيات قرآن غير اين معنى (كندى و تاخر) مناسب نيست، مانند: وَ إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ «1»،" و هنگامى كه به او گفته شود، تقوا پيشه كن، غرور، و مقامات موهوم او را از وصول به تقوا، كند مىسازد".به هر حال، اثم به هر كار و هر چيزى گفته مىشود كه حالتى در روح و عقل به وجود مىآورد، و انسان را از رسيدن به نيكيها و كمالات باز مىدارد، بنا بر اين وجود" اثم كبير" در شراب و قمار، دليل بر تاثير منفى اين دو در رسيدن به تقوا و كمالات معنوى و انسانى است كه شرح آن در نكتهها خواهد آمد.سومين سؤالى كه در آيه فوق مطرح است، سؤال درباره انفاق است، مىفرمايد:" از تو سؤال مىكنند چه چيز انفاق كنند" (وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ)." بگو از ما زاد نيازمنديهايتان" (قُلِ الْعَفْوَ).
