3- مرزهاى الهى
در اين آيه و آيات فراوان ديگرى از قرآن مجيد، تعبير لطيفى درباره قوانين الهى به چشم مىخورد و آن تعبير به" حد" و" مرز" است. و به اين ترتيب معصيت و مخالفت با اين قوانين تجاوز از حد و مرز محسوب مىگردد. در حقيقت در ميان كارهايى كه انسان انجام مىدهد يك سلسله مناطق ممنوعه وجود دارد كه ورود در آن فوق العاده خطرناك است. قوانين و احكام الهى اين مناطق را مشخص مىكند و بسان علائمى است كه در اين گونه مناطق قرار مىدهند و لذا در آيه 187 از سوره بقره مىبينيم كه حتى از نزديك شدن به اين مرزها نهى شده است." تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها" زيرا نزديكى به اين مرزها انسان را بر لب پرتگاه قرار مىدهد و نيز در روايات وارده از طرق اهل بيت (ع) مىخوانيم كه از موارد شبههناك نهى فرمودهاند و گفتهاند:" اين كار در حكم نزديك شدن به مرز است و چه بسا با يك غفلت انسانى كه به مرز نزديك شده گام در آن طرف بگذارد و گرفتار هلاكت و نابودى شود".1) رسالة الاسلام، شماره اول سال 11 صفحه 108 به نقل از پاورقى كنز العرفان، جلد 2 صفحه 271.