تفسیر نمونه جلد 2

ولى تفسير اول با ظاهر آيه سازگارتر است «1».

تعبير به" ولدها" و" ولده" نيز براى تشويق پدران و مادران به رعايت حال كودكان شير خوار است، به اضافه نشان مى‏دهد كه نوزاد متعلق به هر دو مى‏باشد، نه مطابق رسوم جاهليت كه فرزند را فقط متعلق به پدر مى‏دانستند و براى مادر هيچ سهمى قائل نبودند.

5- سپس به حكم ديگرى مربوط به بعد از مرگ پدر مى‏پردازد، مى‏فرمايد:" و بر وارث او نيز لازم است اين كار را انجام دهد" (وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذلِكَ).

يعنى: آنها بايد نيازهاى مادر را در دورانى كه به كودك شير مى‏دهد تامين كنند- در اينجا بعضى احتمالات ديگر در تفسير آيه داده شده كه ضعيف به نظر مى‏رسد.

6- در ادامه آيه، سخن از مساله باز داشتن كودك از شير به ميان آمده و اختيار آن را به پدر و مادر واگذاشته، هر چند در جمله‏هاى سابق زمانى براى شير دادن كودك تعيين شده بود، ولى پدر و مادر با توجه به وضع جسمى و روحى او، و توافق با يكديگر مى‏توانند كودك را در هر موقع مناسب از شير باز دارند، مى‏فرمايد:" اگر آن دو با رضايت و مشورت يكديگر بخواهند كودك را (زودتر از دو سال يا بيست و يك ماه) از شير باز گيرند گناهى بر آنها نيست" (فَإِنْ أَرادا فِصالًا عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما).

در واقع پدر و مادر بايد مصالح فرزند را در نظر بگيرند و با هم فكرى و توافق و به تعبير قرآن تراضى و تشاور، براى باز گرفتن كودك از شير برنامه‏اى تنظيم كنند، و در اين كار از كشمكش و مشاجره و پرداختن به مصالح خود و پايمال كردن مصالح كودك به‏پرهيزند.

7- گاه مى‏شود كه مادر از حق خود در مورد شير دادن و حضانت و

1) بنا بر تفسير اول، فعل" لا تضار" در واقع فعل معلوم است، و بنا بر تفسير دوم فعل مجهول، هر چند تلفظ در هر دو يكسان است- دقت كنيد.