تفسیر نمونه جلد 2
لطفا منتظر باشید ...
(به خاطر جنگ يا خطر ديگرى) بترسيد بايد (نماز را) در حال پياده يا سواره انجام دهيد" و ركوع و سجود را با ايماء و اشاره بجا آوريد (فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجالًا أَوْ رُكْباناً)." اما هنگامى كه امنيت خود را باز يافتيد، خدا را ياد كنيد، آن چنان كه به شما، چيزهايى را تعليم داد كه نمىدانستيد" و نماز را در اين حال به صورت معمولى و با تمام آداب و شرائط انجام دهيد (فَإِذا أَمِنْتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَما عَلَّمَكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ).روشن است شكرانه اين تعليم الهى كه طرز نماز خواندن در حالت امن و خوف را به انسانها آموخته، همان عمل كردن بر طبق آن است." رجال" در اينجا جمع" راجل" به معنى پياده، و" ركبان" جمع" راكب"، به معنى سواره است، و منظور اين است كه به هنگام خوف از حمله دشمن مىتوانيد نماز را در حالتى كه سواره، يا پياده و در حال حركت و فعاليت هستيد انجام دهيد.در حديثى از امير مؤمنان على (ع) نقل شده كه در بعضى از جنگها دستور داد تا نماز را به هنگام جنگ با تسبيح و تكبير و لا اله الا اللَّه بجا آورند «1» و نيز در حديث ديگرى مىخوانيم كه
ان النبى (ص) صلى يوم الاحزاب ايماء
:" پيامبر (ص) در جنگ احزاب با اشاره نماز خواند"»و نيز از امام كاظم (ع) روايت شده كه در پاسخ اين سؤال كه اگر شخصى گرفتار حيوان درندهاى شود، و وقت نماز فرا رسد و از ترس آن درنده نتواند حركت كند چگونه نماز بخواند؟ فرمود: با همان وضعى كه دارد بايد نماز را بخواند هر چند پشت به قبله باشد، و ركوع و سجود را با اشاره در حالى كه ايستاده است انجام دهد «3».
