تفسیر نمونه جلد 2

كه او مى‏خواست با رؤيت و شهود، ايمان خود را قوى‏تر كند آن هم در باره چگونگى رستاخيز نه در باره اصل آن و لذا در آيات گذشته خوانديم كه او با صراحت به نمرود گفت:" پروردگار من كسى است كه زنده مى‏كند و مى‏ميراند".

به همين دليل در ادامه اين سخن، هنگامى كه خداوند" فرمود: آيا ايمان نياورده‏اى؟" (قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ).

او در جواب عرض كرد:" آرى ايمان آوردم ولى مى‏خواهم قلبم آرامش يابد" (قالَ بَلى‏ وَ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي).

گويى خدا مى‏خواست اين تقاضاى ابراهيم در نظر مردم به عنوان تزلزل ايمان محسوب نشود، لذا از او سؤال شد مگر ايمان نياورده‏اى؟ تا او در اين زمينه توضيح دهد و سوء تفاهمى براى كسى به وجود نيايد.

ضمنا از اين جمله استفاده مى‏شود كه استدلال و برهان علمى و منطقى ممكن است يقين بياورد، اما آرامش خاطر نياورد، زيرا استدلال عقل انسان را راضى مى‏كند، و چه بسا در اعماق دل و عواطف او نفوذ نكند (درست مثل اينكه استدلال به انسان مى‏گويد: كارى از مرده ساخته نيست ولى با اين حال بعضى از افراد. از مرده مى‏ترسند مخصوصا هنگام شب و تنهايى نمى‏توانند در كنار مرده بمانند، زيرا استدلال فوق در اعماق وجودشان نفوذ نكرده اما كسانى كه دائما با مردگان سر و كار دارند و به غسل و كفن و دفن مشغول‏اند هرگز چنين ترسى را ندارند).

به هر حال آنچه عقل و دل را سيراب مى‏كند، شهود عينى است، و اين موضوع مهمى است كه در جاى خود بايد شرح بيشترى پيرامون آن داده شود! تعبير به اطمينان و آرامش نشان مى‏دهد كه افكار انسانى قبل از وصول به مرحله شهود دائما در حركت و جولان و فراز و نشيب است، اما به مرحله شهود كه رسيد آرام مى‏گيرد و تثبيت مى‏شود.