تفسیر نمونه جلد 2

در اينجا به ابراهيم دستور داده مى‏شود كه براى رسيدن به مطلوبش دست به اقدام عجيبى بزند، آن گونه كه قرآن در ادامه اين آيه، بيان كرده، خداوند فرمود:

" حال كه چنين است چهار نوع از مرغان را انتخاب كن و آنها را (پس از ذبح كردن) قطعه قطعه كن (و در هم بياميز) سپس بر هر كوهى قسمتى از آن را قرار بده، بعد آنها را بخوان به سرعت به سوى تو مى‏آيند" (قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى‏ كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْياً).

اين را ببين" و بدان خداوند توانا و حكيم است" (وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ).

هم تمام ذرات بدن مردگان را به خوبى مى‏شناسد، و هم توانايى بر جمع آنها دارد.

جمله" صرهن" در اصل از ريشه صور (بر وزن غور) گرفته شده كه به معنى" قطع كردن" و" متمايل نمودن" و" بانگ زدن" است، كه از ميان اين سه معنى در اينجا همان معنى نخست منظور است يعنى چهار مرغ انتخاب كن و آنها را ذبح نموده و قطعه قطعه كرده در هم بياميز.

زيرا هدف اين بوده كه نمونه رستاخيز و زنده شدن مردگان را به هنگامى كه اجزاى بدن آنها متلاشى مى‏شود، و هر ذره‏اى به گوشه‏اى مى‏افتد و با ديگر ذرات از بدنهاى ديگر مى‏آميزد، با چشم خود مشاهده كند.

آنها كه جمله" فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ" را به معنى مانوس كردن و متمايل كردن مرغان گرفته‏اند، گويا از مفهوم كلمه" جزءا" و همچنين هدف اصلى اين كار، غفلت كرده‏اند.

ابراهيم (ع) اين كار را كرد، و آنها را صدا زد، در اين هنگام اجزاى پراكنده هر يك از مرغان، جدا و جمع شده و به هم آميختند و زندگى را از سر گرفتند و اين موضوع، به ابراهيم (ع) نشان داد، كه همين صحنه در مقياس بسيار وسيع‏تر، در رستاخيز انجام خواهد شد.