تفسیر نمونه جلد 2

همچنين منت و آزار و نيز نماز و روزه و ساير احكام و عقايد.

و در پايان آيه مى‏فرمايد:" و خداوند بر هر چيز قادر است" (وَ اللَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ).

هم آگاهى دارد نسبت به همه چيز اين جهان و هم قادر است لياقتها و شايستگيها را مشخص كند و هم متخلفان را كيفر دهد.

نكته‏ها

1- گاه تصور مى‏شود كه اين آيه با احاديث فراوانى كه مى‏گويد: نيت گناه، گناه نيست مخالفت دارد.

ولى پاسخ آن روشن است، زيرا آن احاديث مربوط به گناهانى است كه عمل خارجى دارد و نيت مقدمه آن است مانند: ظلم و دروغ و غصب حقوق، نه گناهانى كه ذاتا جنبه درونى دارند و عمل قلبى محسوب مى‏شود، (مانند شرك و ريا و كتمان شهادت).

تفسير ديگرى نيز براى اين آيه وجود دارد و آن اينكه يك عمل ممكن است به صورتهاى مختلف انجام شود، مثلا انفاق گاه براى خدا است و گاه براى ريا و شهرت‏طلبى، آيه مى‏گويد: اگر نيت خود را آشكار سازيد و يا پنهان كنيد خداوند از آن با خبر است، و بر طبق آن به شما جزا مى‏دهد و در واقع اشاره به همان مضمون روايت‏
لا عمل الا بنية
:" هيچ عملى جز به نيت نيست" «1» دارد.

2- روشن است اينكه مى‏فرمايد: هر كس را بخواهد مى‏بخشد و هر كس را بخواهد عذاب مى‏كند، خواستن بى دليل نيست، بلكه بخشش او نيز دليلى دارد و دليلش شايستگى عفو در شخص مورد بخشش است، و همچنين عدم بخشش و عذاب كردن.

1) وسائل الشيعه، جلد 1 صفحه 33.