تفسیر نمونه جلد 2

محكم درك مى‏كنند و به همين دليل در مقابل همه تسليم‏اند و مى‏گويند: همه آيات از طرف پروردگار ما است، چه اينكه همه آنها اعم از محكم و متشابه در پرتو علم و دانش آنان روشن است چنان كه در متن آيه آمده است:

" يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا" و به اين ترتيب رسوخ در علم سبب مى‏شود كه انسان هر چه بيشتر از اسرار قرآن آگاه گردد. و البته آنها كه از نظر علم و دانش در رديف اولند (همچون پيامبر (ص) و ائمه هدى ع) از همه اسرار آن آگاهند در حالى كه ديگران هر يك به اندازه دانش خود از آن چيزى مى‏فهمند، و همين حقيقت است كه مردم حتى دانشمندان را به دنبال معلمان الهى براى درك اسرار قرآن مى‏فرستد.

7- جمله" وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ" كه در پايان آيه آمده، اشاره به اين است كه اين حقايق را تنها انديشمندان مى‏دانند، آنها هستند كه مى‏فهمند چرا قرآن بايد آيات محكم و متشابه داشته باشد، و آنها هستند كه مى‏فهمند بايد آيات متشابه را در كنار آيات محكم چيد و اسرار آنها را كشف نمود، و لذا از امام على بن موسى الرضا (ع) نقل شده كه فرمود:

من رد متشابه القرآن الى محكمه هدى الى صراط مستقيم‏ "،" كسى كه آيات متشابه را به آيات محكم باز گرداند به راه راست هدايت شده است" «1».

1) تفسير صافى، ذيل آيه مورد بحث.