تفسیر نمونه جلد 2

است و مى‏دانيم كه طريق ميانه و مستقيم، همواره يكى است و بيش از يكى نيست، چنان كه در آيه 153 سوره انعام مى‏خوانيم وَ أَنَّ هذا صِراطِي مُسْتَقِيماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ (و اين راه مستقيم من است، پس آن را پيروى كنيد و به راه‏هاى ديگر نرويد كه شما را از راه او پراكنده مى‏سازد).

در اين آيه" راه خدا" يكى معرفى شده، و راه‏هاى منحرف و بيگانه از خدا، متعدد و پراكنده، زيرا صراط مستقيم به صورت مفرد و طرق انحرافى به صورت جمع آورده شده است.

نتيجه اين كه" عدالت" هميشه، همراه با" نظام واحد" است و نظام واحد، نشانه" مبدأ واحد" مى‏باشد، بنا بر اين عدالت به معنى واقعى در عالم آفرينش دليل بر يگانگى آفريدگار خواهد بود. (دقت كنيد)

3- موقعيت دانشمندان

در اين آيه، دانشمندان واقعى در رديف فرشتگان قرار گرفته‏اند و اين خود امتياز دانشمندان را بر ديگران اعلام مى‏كند، و نيز از آيه استفاده مى‏شود كه امتياز دانشمندان از اين نظر است كه در پرتو علم خود، به حقايق اطلاع يافته و به يگانگى خدا كه بزرگ‏ترين حقيقت است معترف‏اند.

روشن است كه آيه، همه دانشمندان را شامل مى‏شود و اگر در بعضى از روايات كه در ذيل اين آيه وارد شده" اولوا العلم" به ائمه اطهار (ع) تفسير شده از اين نظر است كه آنان، روشن‏ترين مصداق" اولوا العلم" هستند.

مرحوم طبرسى در مجمع البيان ضمن تفسير آيه از جابر بن عبد اللَّه انصارى از پيامبر گرامى اسلام (ص) نقل مى‏كند كه فرمود:

ساعة من عالم يتكى على فراشه ينظر فى علمه خير من عبادة العابد سبعين عاما

: (يك ساعت از زندگى دانشمندى كه بر بستر خود تكيه كرده و در