تفسیر نمونه جلد 2

نمى‏كند).

و آيه 7 و 8 سوره زلزال:" فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ"، (هر كس اندكى كار نيك يا بد انجام دهد، خود آن را خواهد ديد).

همانطور كه گفتيم گاهى بعضى از مفسران، لفظ" جزاء" را در اين آيات تقدير گرفته‏اند، و اين خلاف ظاهر آيات است.

از بعضى آيات به دست مى‏آيد كه اين جهان كشتزار جهان ديگر است و عمل انسان بسان دانه‏اى است كه كشاورز در دل خاك مى‏افشاند، سپس همان دانه رشد و نمو كرده همان دانه را با مقادير زيادترى برداشت مى‏كند، اعمال انسان نيز با تبدلات و تغييرات بيشترى كه لازمه سراى رستاخيز است به خود انسان باز مى‏گردد چنان كه خداوند در سوره شورى آيه 20 مى‏فرمايد:

" مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ"، (هر كس كشت آخرت را بخواهد كشته او را افزايش مى‏دهيم).

از بعضى از آيات ديگر به دست مى‏آيد كه كارهاى نيك اين جهان در جهان ديگر به صورت نور و روشنايى در مى‏آيند، منافقان از مؤمنان مطالبه اين نور را مى‏كنند، و مى‏گويند:" انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ"، (صبر كنيد تا ما از نور شما بهره گيريم).

و به آنها گفته مى‏شود:" ارْجِعُوا وَراءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً"، (بازگرديد، اين نور را از دنيا طلب كنيد.) «1»

اين آيات و ده‏ها آيات ديگر مى‏رساند كه ما، در روز رستاخيز عين عمل را به صورت كامل‏تر مى‏يابيم و اين همان تجسم اعمال است كه دانشمندان اسلامى به آن قائل‏اند.

1) سوره حديد، آيه 13.