تفسیر نمونه جلد 2

در مورد جمله" الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ" مفسران دو احتمال داده‏اند نخست اينكه جمله مركب از مبتدا و خبر باشد (الحق" مبتدا"، من ربك" خبر") بنا بر اين معنى آن چنين مى‏شود كه" حق همواره از طرف پروردگار خواهد بود" زيرا حق به معنى واقعيت است، و واقعيت عين هستى است، و هستى‏ها همه از وجود او مى‏جوشد، باطل، عدم و نيستى است و با ذات او بيگانه است.

ديگر اينكه جمله مزبور خبر مبتداى محذوفى است كه" ذلك الاخبار" بوده باشد، يعنى" اين خبرهايى كه به تو داده شد، همگى حقايقى است از طرف پروردگار" و هر دو معنى با آيه سازگار است.