تفسیر نمونه جلد 2
لطفا منتظر باشید ...
را سب و دشنام نمىگويى؟! گفت:" از آن وقت كه به ياد سه چيز كه پيامبر (ص) در باره على (ع) فرمود افتادم از اين كار صرف نظر كردم ... (يكى از آنها اين بود كه) هنگامى كه آيه مباهله نازل گرديد پيغمبر (ص) تنها از فاطمه و حسن و حسين و على (ع) دعوت كرد و سپس فرمود: اللهم هؤلاء اهلى:" خدايا! اينها خاصان نزديك مناند".نويسنده تفسير" كشاف" كه از بزرگان اهل تسنن است در ذيل آيه مىگويد:" اين آيه قوىترين دليلى است كه فضيلت اهل كساء را ثابت مىكند".مفسران و محدثان و مورخان شيعه نيز عموما در نزول اين آيه در باره اهل بيت (ع) اتفاق نظر دارند، در تفسير" نور الثقلين" روايات فراوانى در اين زمينه نقل شده است.از جمله به نقل از كتاب" عيون اخبار الرضا" در باره مجلس بحثى كه مامون در دربار خود تشكيل داده بود، اين چنين مىنويسد: امام على بن موسى الرضا (ع) فرمود:" خداوند پاكان بندگان خود را در آيه مباهله مشخص ساخته است و به پيامبرش چنين دستور داده: فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا ... و به دنبال نزول اين آيه، پيامبر،" على" و" فاطمه" و" حسن" و" حسين" (ع) را با خود به مباهله برد ... اين مزيتى است كه هيچ كس در آن بر اهل بيت (ع) پيشى نگرفته، و فضيلتى است كه هيچ انسانى به آن نرسيده، و شرفى است كه قبل از آن هيچ كس از آن برخوردار نبوده است" «1».
