تفسیر نمونه جلد 2

براى اثبات پيوند خود با ابراهيم ذكر مى‏كردند، هيچگونه ارزشى ندارد و ولايت و ارتباط با پيامبران تنها از طريق ايمان خالص به خداوند و پيروى از مكتب آنها است و به اين طريق ثابت مى‏شود كه پيوند واقعى پيوند مكتبى است چه كسانى كه در زمان او زندگى داشتند و از او پيروى كردند (لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ).

و چه كسانى كه بعد از او به مكتب و برنامه او وفادارى نشان دادند، مانند" اين پيامبر اسلام (ص) و پيروان او" (وَ هذَا النَّبِيُّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا).

اهل كتاب با عقائد شرك آميز خود كه اساسى‏ترين اصل دعوت ابراهيم (ع) يعنى توحيد را زير پا گذارده‏اند، و يا بت پرستان عرب كه درست در نقطه مقابل آئين ابراهيم (ع) قرار گرفته‏اند، چگونه مى‏توانند خود را پيرو ابراهيم و در خط او بدانند، آرى بايد اعتراف كنيم كه نزديك‏ترين افراد به ابراهيم پيامبر اسلام و پيروان او هستند كه در اصول و فروع اسلام به او وفادار ماندند.

و در پايان آيه به آنها كه پيرو واقعى مكتب پيامبران بزرگ خدا بودند بشارت مى‏دهد كه" خداوند ولى و سرپرست مؤمنان است" (وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ).

نكته: مهمترين پيوند، پيوند مكتبى است

‏
در آيه فوق ضمنا اين حقيقت بيان شده است كه هيچ رابطه‏اى بالاتر از رابطه مكتبى نيست، بلكه ارتباط با مردان خدا و اولياء اللَّه تنها از همين طريق است.

بنا بر اين هيچ كس نمى‏تواند، ادعاى ارتباط با پيامبر اسلام (ص) و امامان معصوم (ع) كند مگر از همين طريق.

در روايات اسلامى نيز روى اين موضوع، با صراحت تكيه شده است از جمله در حديثى از على (ع) مى‏خوانيم:

ان اولى الناس بالانبياء اعملهم بما جاءوا به ثم تلا هذه الاية (إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ ...) و قال ان ولى محمد (ص) من اطاع‏