تفسیر نمونه جلد 2

را گمراه كنند" (وَدَّتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ) «1» «2».

غافل از اينكه تربيت مسلمانان در مكتب پيامبر (ص) به اندازه‏اى حساب شده و آگاهانه بود كه احتمال بازگشت وجود نداشت، آنها اسلام را با تمام هستى خود دريافته بودند و به آن عشق مى‏ورزيدند، بنا بر اين دشمنان نمى‏توانستند آنها را گمراه سازند.

بلكه به گفته قرآن در ادامه اين آيه" آنها تنها خودشان را گمراه مى‏كنند و نمى‏فهمند" (وَ ما يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ).

زيرا آنها با القاء شبهات و نسبت دادن خلافها به اسلام و پيامبر (ص) روح بدبينى را در روح خود پرورش مى‏دادند زيرا كسى كه در صدد عيب‏جويى و خرده‏گيرى است، نقطه‏هاى قوت را نمى‏بيند و گاه بر اثر تعصب و لجاجت نقاط نورانى و قوت در نظرش تاريك و منفى جلوه مى‏كند و به همين دليل روز به روز بيشتر از حق فاصله مى‏گيرد.

جمله" وَ ما يَشْعُرُونَ" (آنها متوجه نيستند و نمى‏فهمند) گويا اشاره به همين نكته روانى است كه انسان ناخودآگاه تحت تاثير سخنان خويش است. و به هنگامى كه سعى دارد ديگران را با سفسطه و دروغ و تهمت گمراه كند خودش از آثار آن بر كنار نخواهد بود و اين خلاف‏گويى‏ها كم كم در روح و جان او چنان اثر مى‏گذارد كه به صورت يك عقيده راسخ در مى‏آيد، و آنها را باور مى‏كند و براى هميشه گمراه مى‏شود.

1)" لو" در جمله" لَوْ يُضِلُّونَكُمْ" به معنى" ان" مصدريه است، و از آنجا كه" لو" معنى تمنى را در اين گونه موارد مى‏رساند، به جاى آن نشسته تا رساتر باشد.

2)" طائفة" از ماده" طواف" به معنى حركت دور چيزى است، و از آنجا كه در گذشته براى مسائل ايمنى و امنيتى، به صورت دسته جمعى، مسافرت مى‏كردند، واژه طائفه، بر آنها اطلاق شد و سپس به هر گروه و جمعيتى طائفه گفتند.