تفسیر نمونه جلد 2

تفسير: تحريف كنندگان حقايق

‏
در ادامه بحثهاى مربوط به خلاف‏كاريهاى يهود و اهل كتاب در اين آيه به بخش ديگرى از كارهاى خلاف آنها اشاره كرده، مى‏فرمايد:" كسانى كه پيمان الهى و سوگندهاى خود را (به نام مقدس او) با بهاى كمى معامله مى‏كنند بهره‏اى در آخرت نخواهند داشت" (إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ).

البته آيه به صورت كلى ذكر شده هر چند شان نزول آن گروهى از علماى اهل كتاب است كه پيمانهاى الهى و سوگندهاى خود را با درآمد مادى ناچيزى مبادله مى‏كردند و قرآن در اين آيه پنج مجازات براى آنها ذكر مى‏كند، نخست همان است كه در قسمت بالا ذكر شد و آن اينكه آنها از مواهب بى پايان عالم ديگر بهره‏اى نخواهند داشت «1».

ديگر اينكه" خداوند در قيامت با آنها سخن نخواهد گفت" (و لا يكلمهم اللَّه).

و نيز" نظر لطف خود را در آن روز از آنها بر مى‏گيرد و نگاهى به آنها نمى‏كند" (وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ) از اين تعبيرات روشن مى‏شود كه خداوند در آن روز (به طور مستقيم يا به وسيله فرشتگان) با بندگان مؤمن خود سخن مى‏گويد، سخنانى كه مايه سرور و خوشحالى آنها است و دليل بر اعتنا و توجه به آنان است و همچنين نظر كردن خداوند به آنان اشاره به توجه و عنايت خاص او است نه نگاه با چشم جسمانى‏

1)" خلاق" از ماده" خلق" به معنى نصيب و بهره است، به خاطر اينكه انسان آن را به وسيله اخلاق خود به دست مى‏آورد (اشاره به اينكه آنها اخلاق برجسته‏اى نداشته‏اند كه بتواند بهره‏اى براى خود به دست آورند).