انها السعة فى الرزق و المعاش و حسن الخلق فى الدنيا و رضوان اللَّه و الجنة فى الاخرة
). «1»و بعضى از مفسران آن را به معنى علم و عبادت در دنيا و بهشت در آخرت، يا مال در دنيا، و بهشت در آخرت، يا همسر خوب و صالح در دنيا و بهشت در آخرت دانستهاند در حديثى نيز از پيامبر اكرم (ص) آمده است:من اوتى قلبا شاكرا و لسانا ذاكرا و زوجة مؤمنة تعينه على امر دنياه و اخراه فقد اوتى فى الدنيا حسنة و فى الاخرة حسنة و وقى عذاب النار،
" كسى كه خدا به او قلبى شاكر، زبانى مشغول به ذكر حق، و همسرى با ايمان كه او را در امور دنيا و آخرت يارى كند ببخشد، نيكى دنيا و آخرت را به او داده و از عذاب آتش باز داشته شده" «2».بديهى است حسنه به معنى هر گونه خير و خوبى است و مفهومى وسيع و گسترده دارد كه تمام مواهب مادى و معنوى را شامل مىشود، بنا بر اين آنچه در روايات فوق يا كلمات مفسران آمده است بيان مصداقهاى روشن آن مىباشد، و مفهوم آيه را محدود نمىكند، و اينكه بعضى از مفسران تصور كردهاند" حسنه" چون در آيه به صورت مفرد نكره است هر گونه نيكى را شامل نمىشود و لذا در تعيين مصداق آن در ميان مفسران گفتگو است «3» اشتباهى بيش نيست زيرا گاه مىشود كه مفرد نكره نيز معنى جنس مىبخشد و مورد آيه ظاهرا از اين قبيل است و به گفته بعضى از مفسران، افراد با ايمان اصل حسنه را از خدا مىخواهند بدون اينكه نوعى از آن را انتخاب كنند، و همه را واگذار به مشيت و اراده و انعام الهى مىنمايند «4». 1) مجمع البيان، جلد 1 صفحه 297.2) همان مدرك، صفحه 298.3) تفسير كبير، جلد 5 صفحه 189.4) تفسير فى ظلال القرآن، جلد 1 صفحه 290.