[ نظر من در مورد اموال نامشروع روشن است در وقت خود درباره اموالى كه عثمان تيول بعضى كرده بود يادآور شدم كه:] به خدا سوگند! اگر بدان قطايع دست يابم ـ حتى اگر به كابين زنان رفته باشد، يا به كار خريد كنيزان گرفته شده باشد ـ با قاطعيت، همه را به بيت المال باز مى گردانم، چراكه عدل را پهنه گسترده اى است، و كسى كه عدالت بر او تنگ آيد، بى ترديد حلقه جور او تنگ تر باشد.
تقسيم تساوى بيت المال
[ اينان مى خواهند دست از عدالت بردارم و از اين راه به پيروزى نائل آيم:] «آيا بر آنيد كه مرا واداريد تا پيروزى را به بهاى ستم بر كسانى فراچنگ آورم كه مسؤوليت سرپرستى شان بر دوشم سنگينى مى كند؟ به خدا سوگند كه تا روزگار در گردش است، و ستارگان آسمان، پياپى هم، روان اند على فراگرد چنين ناروايى نگردد. اگر اين مال، ثروت شخصى من بود در پخش آن برابرى را پاس مى داشتم، چه رسد كه مال، مال اللّه باشد. زنهار كه بخشش مال جز در راه بايسته، از نشانه هاى روشن اسراف و تبذير باشد، كه بخشنده را در دنيا برترى مى بخشد، و نزد خدا زبون مى سازد. نشود كه كسى ثروتش را به پاى نااهلان و در مسير ناحق ريزد، جز آن كه خداوندش از سپاسشان محروم كند و دوستى شان را معطوف ديگرى سازد، چنان كه اگر روزى پايش بلغزد و به يارى و همراهى شان نيازمند شود، آنان را بدترين ياران و پست ترين دوستان خود يابد.»
لطفا منتظر باشید ...
