آشنايى با اين سوره اين سوره مباركه، پنجاه و چهارمين سوره قرآن شريف است، كه پيش از آغاز ترجمه آيات و تفسير آن ها، به جاست كه براى آشنايى كلى از ويژه گى هاى آن به شناسنامه اش بنگريم: 1 - نام اين سوره نام بلند و ارجمند اين سوره، «قمر» آمده، و واژه «قمر» به مفهوم «ماه» است. اين نام از نخستين آيه اين سوره دريافت مى گردد كه مى فرمايد: اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ رستاخيز نزديك گرديد و ماه شكافت... 2 - فرودگاه اين سوره اين سوره از سوره هاى مكى است و آيات آن از آغاز تا فرجام در كنار كهن ترين معبد توحيد و تقوا بر قلب پاك پيامبر نور فرود آمده است. اين ديدگاه را افزون بر روايات رسيده در اين مورد، مفاهيم انسان ساز آيات آن نيز به روشنى گواهى مى كند؛ چرا كه اگر به آن ها خوب بنگريم بيشتر بحث هاى عقيدتى و زيربنايى، نظير: بحث يكتاشناسى و يكتاگرايى و يكتاپرستى، اوصاف بلند و باعظمت خدا، رستاخيز و بحث هاى مربوط به آن، رسالت ها و بعثت ها و واكنش جامعه ها در برابر آنها و كيفر پاره اى از آن ها را به تابلو مى برد. 3 - شمار آيات و واژه هاى آن اين سوره مباركه به باور همه مفسران داراى پنجاه و پنج آيه است. و نيز از 343 واژه، و 1422 حرف پديد آمده است. 4 - پاداش تلاوت آن در مورد پاداش تلاوت اين سوره مباركه روايات متعددى رسيده است؛ از آن جمله: 1 - از پيامبر آورده اند كه فرمود: و مَن قراءَ سورة اقتربت الساعة فى كلّ غب بعث يوم القيامة و وجهه على صورة القمر ليلة البدر، و من قرأها كل ليلة كان افضل، و جاء يوم القيامة و وجهه مسفر على وجوه الخلائق.(97) كسى كه سوره «قمر» را يك روز در ميان تلاوت كند، روز رستاخيز در حالى برانگيخته مى شود كه چهره اش بسان ماه شب چهارده مى درخشد. و هر كس آن را هر شب بخواند پاداشش از اين هم برتر و پرشكوه تر خواهد بود، و در روز رستاخيز در حالى خواهد آمد كه نور و روشنايى چهره اش بر ديگر چهره ها و صورت هاى خوبان مردم برترى دارد. 2 - و نيز از حضرت صادق (ع) آورده اند كه فرمود: و من قراء سورة «اقتربت الساعة»، اخرجه الله من قبره على ناقةٍ من نوق الجنة.(98) هر كس سوره «قمر» را تلاوت كند، خدا او را در روز رستاخيز از آرامگاهش بر مركبى از مركب هاى بهشت برمى انگيزد. 5 - دورنمايى از مفاهيم و معارف آن همان گونه كه اشاره رفت، اين سوره در مكه بر قلب مصفاى پيامبر مهر و عدالت فرود آمده است و درست به همين دليل و با توجه به شرايط خاص آغازين مرحله دعوت پيامبر، آيات آن بر روى روشنگرى فكرى و فرهنگى و عقيدتى، براى ايجاد دگرگونى مطلوب و مترقى و اوج بخش در انديشه ها و افكار تكيه دارد؛ بر آن است تا پرستش هاى خفت آور روزگار جاهليت و اوهام و خرافات در عرصه هاى گوناگون را از مغز و ذهن و و جدان انسان ها بردارد و به آنان نور دانش و بينش و ايمان و عقيده درست و پويش و شعور ارزانى دارد تا بتوانند به شاهراه توحيد و تقوا و آگاهى و ايمان و عدالت و آزادى گام سپارند؛ آرى، محتواى سوره در جهت تحول فرهنگى و فكرى و عقيدتى و انسانى است و درست به همين دليل بيشتر در اين محورها پيام دارد: 1 - از نام و ياد انسان ساز و اوج بخش آفريدگار هستى و برخى صفات ويژه او. 2 - از رستاخيز و نزديك شدن و نزديك بودن پيدايش آن، 3 - از شرك گرايى و حق ناپذيرى پاره اى از انسان ها، 4 - از هواپرستى و بهانه جويى آنان براى انكار حق، 5 - از سرنوشت تكاندهنده قوم ستمكار و حق ستيز و اصلاح ناپذيرنوح و كيفر بيدادگرى آنان، 6 - از داستان عبرت انگيز جامعه «عاد» و ره آورد ستم و حق كشى آن، 7 - از سرگذشت جامعه «ثمود» و دلسوزى و روشنگرى و خيرخواهى «صالح» براى اصلاح آنان و آوردن آيه ها و نشانه ها براى هدايت و ارشاد آنان... و آن گاه حق ستيزى آن جامعه و فرود عذاب دردناك و عبرت انگيز بر آن، 8 - از تبهكارى جامعه لوط و اين حقيقت كه: اقوام روزگار به اخلاق زنده اند، قومى كه گشت فاقد اخلاق رفتنى است، 9 - از بيدادگرى فرعونيان و كيفركردارشان، 10 - و سرانجام هشدار به جامعه عصر رسالت و ترسيم برخى كيفرهاى سراى آخرت براى گناهكاران در آياتى كوتاه، امّا سخت كوبنده و تكاندهنده.
لطفا منتظر باشید ...
