بهترين مقتضى تربيت
رسالت بزرگ پيامبر اكرم "ص" در اين جهت بود كه مردمان را از بندگى جز خدا برهاند و به آزادى حقيقى برساند تا گوهر وجودشان شكوفا گردد و با برپا كردن حكومت حكمت، بهترين مقتضى را در اين جهت فراهم نمايد. همه ى آن تلاشها و مبارزه ها بدين مقصد بود، نه براى قدرت و مكنت. امير مومنان على "ع" پس از به دست گرفتن حكومت در اين باره چنين فرموده است:'اللهم انك تعلم انه لم يكن الذى كان منا منافسه فى سلطان و لا التماس شى ء من فضول الحطام و لكن لنرد المعالم من دينك و نظهر الاصلاح فى
بلادك. فيامن المظلومون من عبادك و تقام المعطله من حدودك.' [ همان، كلام 131. ]
خدايا! تو مى دانى آنچه از ما رفت، نه به خاطر رغبت در قدرت بود و نه به خاطر رسيدن به چيزى از بهره هاى ناچيز دنيا، بلكه مقصد ما آن است كه نشانه هاى دين تو را به جامعه بازگردانيم و اصلاح را در شهرهاى تو آشكار نماييم، تا بندگان ستمديده ات را امنيت فراهم آيد و حدود اجرا نشده ات به اجرا درآيد.
حكومت كوتاه، [ بيعت با امير مومنان على "ع" در هجده ذى حجه ى سال سى و پنج هجرى صورت گرفت و شهادت آن حضرت در بيست و يكم رمضان سال چهل هجرى بود. بنابراين مدت حكومت امام "ع" چهار سال و نه ماه بوده است. ر. ك: ابوالحسن احمد بن يحيى البلاذرى، انساب الاشراف، حققه و قدم له سهيل زكار، رياض زركلى، الطبعه الاولى، دارالفكر، بيروت، 1417 ق. ج 3، صص 253-7. ] اما حكيمانه و عدالتخواهانه ى على "ع" در اين جهت بود كه نشانه هاى دين و ديندارى در جامعه ظهور يابد و عمران و آبادى در همه جا رخ نمايد و مردمان در سايه ى امنيت و عدالت و رفاهت به سوى عبوديت گام بردارند.