دانان و غيره براى مقابله با تعرض شوروى در اين زمينه گسترش دهد رجوع شود به تلگرام شماره 1150 مورخه 24 ژوئن در حالى كه چنين برنامه هاى پيشبرد داده شده سودمند خواهد بود اين را نمى توان جايگزين راه گشايى مغز به مغز يا نمايشهاى بصرى و ساير نمايشهاى هنرى ديگر كرد.
مع ذالك توسعه نمايشهاى فرهنگى ايالات متحده اثر مساعدى در جامعه انديشمندان ايران خواهند داشت.
ى توصيه هاى فوق چيزهاى هستند كه در ارتباط با تجزيه تحليل جامعه انديشمندان ايران كه در اين گزارشات گنجانده شده به نظر ما رسيده است.
كميته جوانان گروه بررسى مسائل كشور كه مسئله دانشجويان را تحت بررسى مداوم قرار داده است و اداره اطلاعات ايالات متحده كه همان طور كه در پاراگراف ب ذكر شد سرگرم تهيه برنامه اى براى حادتر كردن تاكيد خود بر گروههاى هدف ويژه از جمله روشنفكران است، همچنين فعلا سرگرم اكتشاف تعداد از انديشه هاى عملياتى در زمينه هاى خطوط زير مى باشند.
1 برقرارى مركز مطالعات آمريكايى در لااقل سه دانشگاه ايران يعنى دانشگاههاى تهران و پهلوى و شيراز و مشهد.
اداره اطلاعات آمريكا مقتضى تر مى داند كه مشوق اين برنامه از بنيادهاى خصوصى ناشى شود و توسط برنامه مبادله اشخاص به آن كمك شود 2 دو برابر كردن برنامه نمايشها با توجه بيشتر به اندشمندان جوان.
3 تعيين مامورين جوان اداره اطلاعات آمريكا براى تحصيل تمام وقت در دانشگاه تهران به پيروى از الگوى آمريكاى لاتين با رسالت اصلى تحت تاثير قرار دادن افكار عمومى دانشجويان درجهتى مساعد براى سياستهاى ايالات متحده.
4 توسعه مركز دانشجويى انجمن ايران و آمريكا در جنب دانشگاه تهران از طريق اجاره فضاى اضافى و گسترش كادر اين مركز دانشجويى دو مليتى موفقيت برجسته اى داشته است و بهترين تريبون تبليغاتى براى انديشمندان ديداركننده آمريكايى است ولى به علت محدود بودن فضاى آن استفاده كافى از آن به عمل نيامده است.
5 برقرارى مركز دانشجويى مشابه در مشهد و شيراز 6 برقرارى يك كتابخانه اداره اطلاعات آمريكا در تبريز.
كه تنها شهر دانشگاهى مهم در ايران است كه فاقد اداره اطلاعات آمريكا و كتابخانه cnb مى باشد.
7 توسعه برنامه توليد فيلم مستند اداره اطلاعات آمريكا با تاكيد بر موضوعات مثبت مربوط به مدرنيزه كردن ايران.
8 دو برابر كردن توزيع پژوهنده كه نشريه اداره اطلاعات آمريكا براى دانشمندان است و اكنون در تيراژ ده هزار توزيع مى شود.
اين نشريه شامل تجديد چاپ مقالاتى است كه در مجلات آمريكايى منتشر شده است.
البته قابل قبول است كه محدوديتهاى مالى ممكن است مانع به مورد اجرا گذاشتن بسيارى از توصيه هاى فوق شود ولى مسئله اهميت دارد و هنگامى كه تمامى منافع ما در ايران در نظر گرفته مى شود، هزينه اقدامات جديد پيشنهادى نسبتا زياد نيست استيوارد راكول كاردار موقت 2 شماره سند وزارت امور خارجه از: سفارت آمريكا تهران به: 21 اوريل 1969 اول ارديبهشت 1348 تاريخ:

وضع مخالفان سر سخت غير كمونيست در ايران:

خيلى محرمانه از: وزارت امور خارجه به: سفارت آمريكا تهران تاريخ: 21 اوريل 1969 اول ارديبهشت 1348 وضع مخالفان سر سخت غير كمونيست در ايران خلاصه: برنامه ترقى خواهانه اصلاحى شاه همراه با كاربرد قدرت موثر پليس تمامى مخالفتهاى سياسى سازمان يافته را از ميان برده است.
مع ذالك بقاياى احزاب مخالف غير كمونيست قديمى كه جبهه ملى را تشكيل مى داد هنوز هم وجود دارد و در حالى كه افرادى كه در نهضت جبهه ملى داراى شخصيتى بودند، امروز به كلى غيرفعال هستند.
آنها همچنان ضد شاه بودند و به همين جهت تهديدى در حال كنون حالتى كه آنها رشد مى كنند ولى تظاهر خارجى ندارند م براى نظام كنونى را تشكيل مى دهند.
در تشخيص بعضى از شخصيتهاى مخالف رژيم در ايران امروز اين گزارش آنهارا به سه گروه جداگانه جهت مقاصد تحليلى تقسيم كرده است:
1 فعالان جوان،
2 عناصر محافظه كار بازار و
3 انديشمندان مسن تر.
1 فعالان جوان كه مدعى هستند انگيزه آنهاميل به محدود كردن امتيازات شاه است و در پى آنند كه آنچه را كه آنهايك حكومت ملى گرا و طبق قانون اساسى مى نامند در ايران روى كار آورند.
2 عناصر محافظه كار بازارى كه از نيروهاى تجددگرايى كه در نتيجه برنامه اصلاحاتى شاه بر ايران رها شده است نفرت دارند و مدعى هستند كه شاه راه و رسم زندگى اسلامى ايران را فاسد كرده است ايران را فاسد كرده است .
3 انديشمندان مسن تر كه از لحاظ روش سياسى ليبرال هستند ولى از سركوبى اخير همه فعاليتهاى سياسى كه با سياستهاى شاه و حكومتش تطبيق نمى كند، نفرت دارند.
مخالفين امروز هيچگونه تهديدى براى شاه به وجود نمى آيند، در واقع ما از هيچگونه فعاليت سياسى از جانب آنها اطلاعى نداريم و هيچگونه چشم اندازى براى اقدام، در آينده قابل پيش بينى وجود ندارد.
شايد آنچه كه مهمتر است اين واقعيت باشد كه آنهاهيچگونه راه ديگر قابل دوامى را به جاى سلطنت ايران عنوان نمى كند و اين شرطى است كه موضع ايدئولوژيك آنهارا به عنوان مخالفان رژيم تضعيف مى كند.
استدلالها و شكوه هاى آنهامى تواند به طور اساسى به نداى آشناى قديمى در ايران براى سلطنت مشروطه خلاصه شود.
مع ذالك ضمن بحث هايى با بعضى از اين مخالفين، كارمند گزارش دهنده، نه تنها تحت تاثير خوددارى سرسختانه آنهادر سازش و مصالحه با حكومت شاه قرار گرفته، بلكه همچنين تحت تاثير ايمان آنهابه پيشگويى هاى خودشان درباره مظالم اقتصادى كه به زودى بر ايران نازل خواهد شد، قرار گرفته است.
مع ذالك شاه كه با مخالفت مدرنيزه كردن ايران را رهبرى مى كند، به همين اندازه درباره صحيح بودن آرمان خويش اطمينان دارد و خشنود به نظر مى رسد از اينكه كنترلهاى سياسى جارى را در ايران حفظ كرده و بگذارند كه اين عناصر در وضع بدون فعاليت سياسى تحميل شده بر خود، در انتظار تحقق پيش بينيهاى شوم خود، پذيراى اختناق شوند.
شاه با همسان كردن موفقيت آميز خود با برنامه هاى نوگرايانه خويش از طريق برنامه هاى اصلاحى ترقى خواهانه همراه با بهره بردارى موثر از نيروى پليس به مرور سالها موفق شده است از اينكه همه نيروهاى سازمان يافته مخالف فرمانروايى خود را سركوب كند.
در اينجا بايد برروى اصطلاح سازمان يافته تاكيد كرد.
زيرا هنوز بقاياى عناصر مخالف سرسخت غير كمونيست كه ادامه وجود آنهايك خطر در حال كمين براى نظام كنونى است وجود دارد.
هدف از اين گزارش تشخيص هويت و محل و موقعيت بعضى از شخصيتها در داخل ايران است كه در حال حاضر شديدا ضد شاه شناخته اند و از همكارى با حكومت بيزارند و تحت شرايط مناسب ممكن خواهد بود انتظار داشته باشيم كه به ميدان آمده و از يك اوضاع بحرانى براى برانداختن او بهره بردارى كنند.
اينها افرادى هستند كه در گذشته فعاليتهاى سياسى عليه شاه به عمل آورده و از عواقب مخالفتهاى خود رنج هايى نيز متحمل شده اند.
تا اندازه زيادى قامت سياسى آنهابه عنوان مخالفان رژيم و اهميت سياسى آنهادر نتيجه آن است كه آنها، دلفريبيهاى دولت را براى انصراف از مخالفت خود، در قبال سمتهاى خود و ساير نعمتها، رد مى كنند و از سازش به هر ترتيبى با رژيم شاه به طور سرسختانه اى خوددارى مى كنند.
روش سازش پذير آنهاست كه آنهارا از تعدادى بزرگ از هموطنان خويش كه از بعضى از جنبه هاى فرمانروايى شاه انتقاد كرده ولى فعلا، لااقل، با قدرتهاى حاكمه اى در صلح درآمده اند و به خودشان اجازه داده اند كه در بافت ايران امروزى جذب شوند، متمايز مى كند.
آنهايى كه در ايران در گذشته يك نقش رهبرى در فعاليتهاى مخالفت آميز داشته اند و سرسختانه با شاه مخالفند از لحاظ تعداد بسيار معدودند مع ذالك نداى آنان وسيع تر از آنست كه تعداد آنهاالقاع مى كند و اهميت آنهادر الگوى اوضاع ايران را نمى توان ناديده گرفت. مع ذالك قدرت بالقوه آنهارا نمى توان بيش از آنچه كه هست جلوه گر ساخت زيرا تاريخ گذشته ايران به روشنى دلالت محدود بودن ظرفيت