لطفا منتظر باشید ...
7 وقوف در مشعرالحرام
پس از مغرب روز نهم ذيحجه ، حجاج بايد از عرفات خارج شده و به مشعرالحرام رفتهو تا طلوع آفتاب در آنجا بمانند. در قرآن كريم خداوند مى فرمايد:(فَإ ذا اءَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فاذْكُرُوا اللّه عِنْدَالمَشْعَرِ الحَرامِ).[259]يعنى : ((هنگامى كه از عرفات كوچ كرديد، در مشعرالحرام خداوند را ياد كنيد)).
فلسفه نامگذارى مشعر و وقوف در آن
((مشعرالحرام )) كه در فاصله بين عرفات و منى واقع شده است ، داراى چند نام است :1 مشعرالحرام :واژه ((مشعر؛ يعنى محل درك و شعور)). و وقوف در مشعر، به معناى وقوف و دقت درمحل شعور است . و ممكن است اشاره به مشاعر و قواهاى نفس و ترتيب مراتب
كمال باشد؛ زيرا مراتب كمال عبارتند از: تجليه ، تخليه ، تحليه و فناء.((تجليه ))؛ يعنى جلا بخشيدن نفس با پذيرش دين مبين اسلام و رعايت
حلال و حرام .((تخليه ))؛ يعنى زدودن هرگونه گناه و صفت رذيله از نفس .((تحليه ))؛ يعنى جايگزينى صفات نيك و پسنديده در نفس .((وقوف در عرفات )) اشاره به مرتبه تخليه دارد؛ زيرا انسان در آنجا بايد با دعا و
استغفار، نفس خويش را از هر گونه آلودگى پاكسازى نمايد. و ((وقوف در مشعر)) اشاره
دارد به مرتبه تحليه ؛ زيرا در اين مكان ، انسان تمام مشاعر و قواهاى نفس را بايد در
خدمت خدا گرفته و آنها را با فضيلتهاى نفسانى و رحمتهاى خداوند آشنا نمايد.و علت نامگذارى مشعر به ((مشعرالحرام )) اين است كه اين مكان ، جزء حرم مى باشد.2 مزدلفه :در علت نامگذارى مشعر به ((مزدلفه )) چند احتمال وجود دارد:الف : واژه ((مزدلفه )) از ((ازدلاف )) مشتق گرفته شده است و ((ازدلاف )) به معناى تقدّم
است . و چون مشعرالحرام مكانى مقدّم بر منى است ، نام آن را ((مزدلفه )) گذاشته اند.ب : ((ازدلاف )) يعنى ((تقرّب ))، و چون در اين مكان ، مردم به خداوند تقرّب مى جويند
لذا ((مزدلفه )) ناميده شده است .س : ((إ زدلاف )) يعنى ((اجتماع )). و به خاطر اينكه مردم در آنجا اجتماع مى كنند،
((مزدلفه )) ناميده شده است .3 جمع :گفته شده علت نامگذارى آن به ((جمع )) اين است كه حضرت آدم و حواعليهماالسّلام ر اين
مكان با هم ملاقات كرده و اجتماع كردند.
حركت به سوى منى
در روز دهم ذيحجه پس از طلوع آفتاب ، حجاج از مشعرالحرام خارج شده و براى انجاماعمال منى روانه آنجا مى شوند.علت نامگذارى اين مكان به نام ((منى )) اين بوده است كه در اين مكان ،
جبرائيل عليه السّلام ر حضرت ابراهيم عليه السّلام
نازل شد و به او فرمود: (تَمَنِّ يا اِبْراهِيم )؛ يعنى : اى ابراهيم ! هر آرزويى دارى از
خداوند درخواست كن )).از امام رضاعليه السّلام نقل شده است كه آن حضرت درباره علت نامگذارى اين مكان به
نام ((منى )) فرموده است :((اِنَّ جِبْرائيلَعليه السّلام قالَ هُناكَ: يا اِبْراهِيمُ! تَمَنِّ عَلى رَبِّكَ ماشِْتَ، فَتَمَنّى
اِبْراهِيمَ فى نَفْسِهِ اءَنْ يَجْعَلَ اللّه مَكانَ ابنِهِ اِسماعيلَ كَبْشاً يَاءْمُرُهُ بِذِبْحِهِ فِداءً لَهُ
فَاَعْطى مُناهُ)).[260]يعنى : جبرئيل عليه السّلام در آن مكان به ابراهيم عليه السّلام فرمود: اى ابراهيم ! هر
آرزويى كه دارى از خداوند خويش درخواست كن . ابراهيم در قلب خويش آرزو كرد كه اى
كاش ! خداوند دستور مى داد يك گوسفندى (قوچى ) را به جاى
اسماعيل ذبح كند. خداوند آرزويش را برآورده ساخت )).((منى )) سرزمين آرزوهاست و بايد در آنجا فقط برآورده شدن آرزوها را از خداوند خواست ؛
زيرا در آنجا همه مهمان خداوند هستند. اعمال منى عبارتند از:1 رمى جمره عقبه .2 قربانى كردن .3 حلق يا تقصير.
8 رمى جمره
در منى سه ستون سنگى وجود دارد كه وقتى انسان از مشعر به منى مى رود، آنها را در آخرمنى مى بيند. ستون اوّل از طرف مشعر، ((جمره اولى )) و ستون دوم ((جمره وسطى )) و
ستون سوّم ((جمره عقبه )) نام دارد.در روز دهم ذيحجه بايد حجاج هفت عدد سنگ به ((جمره عقبه )) بزنند. و در روز يازدهم و
دوازدهم بايد ابتدا ((جمره اولى ))، سپس ((جمره وسطى )) و بعد ((جمره عقبه )) را سنگ
((ريگ )) بزنند.
