احكام شيرخوارگى - درس هایی از احکام اسلامی نسخه متنی

بدهند، محرم نمى شود.

3 ـ دايـه هـنـگـام شـيـر دادن ، زنـده بـاشـد؛ بـنـابـرايـن اگـر كـودك ، همه يا برخى از نصاب شيرخوارگى را از زن مرده تغذيه كند، سبب محرميت نمى شود.

4 ـ سن شيرخوار از 24 ماه قمرى تجاوز نكرده باشد.

5 ـ مـقـدار و چـگـونـگـى شـيـر خـوردن بـه يـكـى از سـه شكل زير باشد:

الف ـ آن قدر شير بخورد كه گوشتش برويد و استخوانش محكم شود؛ ب ـ يك شبانه روز، غذايش منحصر در شير دايه باشد؛ ج ـ 15 مرتبه پى در پى به طور مكفى شير دايه را بنوشد.(62)

احكام شيرخوارگى

كـودك بايد 15 مرتبه از يك زن شير بنوشد و اگر چند مرتبه از يك زن و چند مرتبه از زنى ديگر شير بنوشد، گرچه شوهر آن دو زن ، يك نفر باشد، سبب محرميت نمى شود.

هـمـچـنـيـن ، دايـه بـايـد 15 مـرتبه شير را از يك شوهر به كودك بدهد، بنابراين اگر مثلاً 8 مرتبه را از زايمان براى يك شوهر و 7 مرتبه را از زايمان براى شوهر دوم به يك كودك شير دهد، محرم نمى شود.(63)

هـرگـاه شـيـرخـوارگـى بـا هـمه شرايط تحقق يافت ، دايه و شوهرش ، پدر و مادر رضاعى و پـدران و مـادران آن هـا اجـداد كـودك مـحـسـوب مـى شـوند. فرزندان آن ها نيز برادران و خواهران رضـاعـى كـودك شـمـرده مى شوند ـ چه آنهايى كه پيش تر به دنيا آمده اند و چه آنها كه بعد به دنيا مى آيند ـ بدين ترتيب كودك شيرخوار، يكى از فرزندان اين خانواده به حساب مى آيد و كـليـه كـسـانـى كه در جدول گذشته برشمرديم از راه شيرخوارگى بر اين كودك محرم مى شوند.(64)

پـدر كـودك رضـاعـى ، نمى تواند با هيچ يك از فرزندان پدر رضاعى او ازدواج كند، چنانكه نمى تواند با فرزندان نسبى مادر رضاعى كودك ، ازدواج كند.(65)

اگـر مـادر بزرگى ، نوه دخترى خود را با شرايط ياد شده شير بدهد، مادر كودك بر همسرش حرام مى شود و عقد ازدواج آن ها باطل مى گردد.(66)

اكر كسى در تحقق شيرخوارگى يا برخى از شرايط آن از نظر مقدار و چگونگى ترديد داشته باشد بايد بنا را بر محرم نشدن بگذارد.(67)

ج ـ سببى

پـيـمـان زنـاشـويـى نـيـز سـبـب مـحـرم شـدن بـرخـى از افـراد بـا يـكـديـگـر مـى شـود كـه در جدول زير از نظرتان مى گذرد؛

احكام محرميت سببى

مرد نمى تواند بدون اجازه همسر خود با برادر زاده يا خواهر زاده او ازدواج كند.(68)

ازدواج با دو خواهر، نسبى يا رضاعى ، در يك زمان جايز نيست ، در اين حكم تفاوتى ميان ازدواج دايـم و مـوقـت نـيـسـت . بـنـابـرايـن اگـر بـا يـكـى از خـواهـران ازدواج كـنـد، عـقـد دوّمـى باطل است و اگر هر دو را با يك عقد بخواهد به ازدواج خود درآورد يا صيغه عقد آن ها را همزمان اجرا كند، عقد هر دو باطل است .(69)

اگر زن و مردى از يكديگر جدا شوند و با افراد ديگرى ازدواج كنند، دختر و نوه هاى دخترى زن بـر شـوهـر اول و پـسـر نـوادگـان پـسـرى مـرد بـر هـمـسـر اول او محرم هس تند.(70)

اگر زنى را به عقد خود درآورد ولى با او آميزش نكند و او را طلاق بدهد، يا اين كه زن پيش از آميزش بميرد، مى تواند با دختر آن زن ازدواج كند.(71)

اگـر كـسى با زن شوهردارى ، مسلمان يا نامسلمان ، زنا كند، پس از جدا شدن آن زن از شوهرش به هيچ عنوان نمى تواند با او ازدواج كند.(72)

حقوق زن و شوهر

ازدواج پـيـمان مقدّسى است كه براساس آن ، زن و شوهر، زندگى مشتركى را شروع مى كنند و مـتعهد مى شوند كه يار و غمخوار يكديگر باشند؛ حقوق شريك زندگى خود را ادا نمايند و هيچ گاه نسبت به هم جفا و خيانت