غاية القصوى (فارسي) نسخه متنی

(مسألة 9) مس فضلات ميت از چرك وعرق وخون
ونحو اينها موجب غسل نيست واگر چه احوط است

(مسألة 10) جماع با زن مرده بعد از سرد
شدن موجب غسل مس است لكن با غسل جنابت تداخل مىكند

(مسألة 11) مس مقتول
بقصاص يا حد هر گاه غسل كرده باشد پيش از مقتول شدن موجب غسل نيست

(مسألة 12)
مس ناف طفل كه بريده شود موجب غسل نيست

(مسألة 13) هر گاه عضوى ازا عضاى زنده
خشك شود وروح از آن خارج شود بالمره ماداميكه متصل ببدن است مس آن موجب غسل نيست
و هم چنين است هر گاه عضوى از اعضاء ادمى قطع شود لكن به پوست متصل باشد مثلا بلى هر گاه
منفصل شود مس آن موجب غسل است وهر گاه مشتمل بر استخوان باشد

(مسألة 14) مس ميت
نافض وضوء است پس واجب است وضوء بگيرد با غسل آن

(مسألة 15) كيفيت غسل مس ميت مثل
غسل جنابت است مگر انكه وضوء نيز بايد بگيرد

(مسألة 16) واجب است اين غسل بوجوب
شرطى از براى هر غايتى كه مشروط است بوضوء وحدث مانع آن است وبوجوب شرعى نيز اگر آن
غايت واجب باشد ووجوب او غيرى است نه نفسى

(مسألة 17) جايز است از براى مس كننده
ميت پيش از غسل داخل شدن در مساجد ومشاهد ومكث در انها وقرائت عزائم ومقاربت با او
اگر زن است پس حال مس حال حدث اصغر است مگر انكه مس واجب دارد غسل را براى نماز

(مسألة 18) حدث اصغر واكبر در اثناء اين غسل ضرر نمىرساند بصحت آن بلى اگر مس كرد ميتى را
در اثناء آن واجب است كه غسل را از سر گيرد

(مسألة 19) تكرار در مس موجب تكرر غسل
نيست هر چند ميت متعدد باشد مثل جنابت وساير احداث

(مسألة 20) در ايجاب مس غسل را
فرق نيست ما بين اين كه با رطوبت باشد يا با خشكى بلى در نجس شدن شرط است كه با رطوبت باشد بنابر
اقوى پس مس ميت بدون رطوبت با خشكى موجب شستن ماس نيست چه ميت انسان باشد يا غير انسان
اگر چه احوط است خصوصا در ميت انسان وفرق نيست در نجاست با رطوبت ما بين اين كه قبل
از سرد شدن باشد يا بعد از آن پس ميت گاهى موجب غسل وغسل هر دو است وان در وقتى
است كه بعد از سرد شدن باشد وپيش از غسل دادن ميت با رطوبت وگاهى موجب هيچ يك
نيست مثل اين كه پيش از سرد شدن باشد با خشكى يا بعد از تغسيل مطلقا وگاهى موجب غسل است
يعنى شستن نه غسل مثل اين كه با رطوبت باشد قبل از سرد شدن وگاهى بعكس است مثل انكه
بعد از سرد شدن باشد با خشكى.