فصل دوم در اداب مريض است - غاية القصوى (فارسي) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غاية القصوى (فارسي) - نسخه متنی

محمد کاظم طباطبایی یزدی؛ مترجم: عباس قمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

(مسألة 3) جايز است كه تمليك كند تمام مال خود را بغير وارث
لكن جايز نيست از براى او كه تقويت كند بر وراث مالى را كه بعد از او منتقل مىشود بوارث مثل
اين كه اقرار كند از براى غيرى ولو از براى بعض ورثه بر خلاف واقع بلى اگر مالى در مكانى دفن
كرده باشد كه وارث بر آن مطلع نباشد محتمل است كه واجب نباشد اعلام او لكن آن هم نيز مشكل
است و هم چنين است هر گاه دينى بر ذمه شخصى داشته باشد واحوط اعلام است وهر گاه عدم اعلام
تفويت حق محسوب شود اعلام واجب است يقينا

(مسألة 4) واجب نيست بر او نصب قيمى بر
اطفال خود مكرر در صورتى كه عدم نصب قيم باعث تضييع ايشان يا مال ايشان شود وهر گاه خواست
قيمى نصب كند واجب است كه امين بوده باشد وهم چنين است در وقتى كه معين مىكند شخصى را
براى اداء حقوق واجبه بر ذمه او بايد آن شخص نيز امين باشد بلى اگر وصيت كرد ثلث مال خود را
براى خيرات غير واجبه بعيد نيست عدم وجوب بودن وصى امين لكن باز هم خالى از اشكال نيست
خصوص اگر راجع بفقراء باشد

فصل دوم در اداب مريض است

بدان كه چند امر مستحب
است براى مريض :

اول

انكه صبر كند بر مرض وشكر كند حق تعالى را بر آن

دوم

اين كه
شكايت نكند از مرض خود خصوص بغير مومن ودر خبر است كه حد شكايت اين است كه بگويد
مبتلا شدم بدردى كه احدى مبتلا بان نشده است يا بگويد بمن رسيده است آنچه كه باحدى نرسيده
واما اين كه بگويد ديشب خواب نرفتم يا تب داشتم اين شكايت نيست

سيم

اين كه مرض خود ر ا
پوشيده دارد تا سه روز

چهارم

اين كه تجديد توبه كند

پنجم

اين كه وصيت كند بخيرات از
براى فقراء از خويشان وغير ايشان

ششم

اين كه بعد از سه روز اعلام كند مومنين را بمرض خود

هفتم

اين كه اذن دهد ايشان را در عيادت او

هشتم

اين كه تعجيل نكند در مراجعه بطبيب ودوا
خوردن مگر انكه مايوس باشد از خوب شدن بدون مراجعه بطبيب ودواء

نهم

اين كه پرهيز كند
از چيزهائى كه محتمل الضرر است

دهم

اين كه مريض واقرباء او صدقه بدهند چه انكه رسولخدا ص
فرموده مداوا كنيد مريضان خود را بصدقه

يازدهم

اين كه در حضور مومنين اقرار كند بتوحيد
ونبوت وامامت ومعاد وساير عقايد حقه

دوازدهم

هر گاه اطفال صغير دارد امينى را نصب كند
وعادليرا بر او ناظر كند واجرتى براى ايشان قرار دهد

سيزدهم

هر گاه مال
دار باشد ثلث مال خود را وصيت كند

چهاردهم

انكه هر گاه كفن خود را مهيا نكرده مهيا كند واز جمله مهمات
انكه وصيت خود را واضح ومبين كند بنحوى كه اجمال در آن نباشد وناظر ووصى را اعلام كند
واينكه بعضى اعلام نمى كنند خلاف مصلحت است

/ 551