باب دهم در تيمم است - غاية القصوى (فارسي) نسخه متنی

(مسألة 2) وقت اغسال مكانيه قبل از دخول در آن مكان است يا بعد از آن
بقصد ماندن آنجا چنانچه گذشت وكافى است غسل اول روز براى تمام روز واول شب براى تمام
شب بلكه كفايت غسل روز براى شب وغسل شب براى روز خالى از قوت نيست اگر چه اول
افضل است چنانچه وقت قسم اول از اغسال فعليه قبل از فعل است ووقت قسم دويم آن تا اخر
عمر است اگر چه ظاهر استحباب آن است فورا ففورا باين معنى كه بعد از فعل بلا فاصله مستحب است
غسل كردن واگر ترك كرد در انوقت در زمان دويم مستحب است وهم چنين تا اخر عمر

(مسألة 3)
اغسال مكانيه وقسم اول از اغسال فعليه باطل مىشود بحدث حتى بخواب بنابر اقوى ومحتمل است
كه بگوئيم باطل نمىشود بنواقض ولكن بر فرض حدوث نواقض مستحب باشد اعاده آن ولى ظاهر
بطلان آن است

(مسألة 4) غسل مستحبى مجزي از وضوء نيست پس قبل از غسل مستحبي اگر
محدث بود بحدث اصغر بغسل رفع حدث نمىشود بلكه قبل از غسل يا بعد از آن براى نماز وامثال آن
بايد وضو بگيرد وبهتر وضوء گرفتن پيش از غسل است وجايز است كه در اثناء غسل ترتيبي وضوء
بگيرد

(مسألة 5) اگر اغسال متعدده بر او باشد از زمانيه ومكانيه وفعليه كافى است يك غسل
بقصد تمام انها بجا اورد بلكه دور نيست كه اگر قصد يكى از انها نمايد هم از بقيه كافى باشد قهرا بشرط
انكه آنچه قصد كرده مطلوبيت آن معلوم باشد واز باب احتياط نباشد

(مسألة 6) از شيخ مفيد
ومحقق وشهيد ومجلسى اعلى الله مقامهم نقل شده كه غسل مستحب نفسى است كه هر وقت بخواهد
بدون قصد غايتى يا سببي بجا اورد مستحب باشد ودليل واضحى ندارد

(مسألة 7) هر جائيكه غسل
مستحب باشد ومتمكن از آن نباشد تيمم بدل آن مستحب است.

باب دهم در تيمم است

ودر آن چند فصل است:

فصل اول بدان كه باعث جواز تيمم عجز از استعمال آب است
...

(فصل اول) بدان كه باعث جواز تيمم عجز از استعمال آب است وعجز محقق مىشود بچند امر اول
نيافتن آب بمقدارى كه كافى باشد براى وضوء يا غسل در سفر وحضر واگر آب داشته باشد ولكن براى
غسل يا وضوء كافى نباشد باز تكليف او تيمم است وكسيكه بمقدار كافى آب ندارد براى غسل يا وضوء
واجب است در ابادي انقدر فحص كند از آب تا مايوس شود انوقت تيمم كند ودر بيابان اگر احتمال
بدهد وجود آب را در اطراف آن كفايت مىكند طلب نمودن آب از چهار سمت هر سمتى بقدر انداختن