(مسألة 14) اگر شك كند در سلام بعد از انكه داخل نماز ديگر يا تعقيب شده يا منافيات نماز را
بجا اورده باشد اعتنا نكند واگر هنوز داخل هيچ كدام از انها نشده باشد سلام بگويد
(مسألة 15) اگر ماموم شك كند كه تكبيرة الاحرام گفته يا نه پس هر گاه خود را بهيئت نماز گذار بجماعت
به بيند بانكه ساكت ايستاده ودستها را بر رانها گذارده باشد ونحو ان اعتنا بشك نكند بنابر اقوى
هر چند احوط اتمام نماز واعاده ان است
(مسألة 16) اگر در حال اشتغال بفعلى شك كند كه ايا
در بعض افعال گذشته شك كرده يا نه اعتنا نكند بشك خود وهم چنين اگر شك كند كه ايا در افعال
سابقه سهو كرده يا نه ومحل تدارك ان گذشته باشد اعتنا نكند بخلاف انكه شك كند در انكه سهو
نموده يا نه وان عملى باشد كه شك در ان موجب تلافى ومحل ان نگذشته باشد كه بايد بعمل اورد بنابر
اصح
فصل سيم در شكيات متعلقه بركعات نماز
(مسألة 1) بدان كه شكوكى كه موجببطلان نماز است هشت است
اول
شك در ركعات نماز دو ركعتى مثل نماز صبح يا نماز سفرىدويم
شك در نماز سه ركعتى مثل مغربسيم
شك ما بين يك ركعت وزيادترچهارم
شك ما بين دو ركعت وزيادتر قبل از اكمال سجدتينپنجم
شك دو وپنج يا زيادتر هر چند بعد ازكمال سجدتين باشد
ششم
شك ما بين سه وشش يا زيادترهفتم
شك ما بين چهار وشش يا زيادترهشتم
شك بين ركعات كه دو طرف شك را نداند بانكه نداند چند ركعت نماز كرده(مسألة 2)
شكوك صحيحه در نمازهاى چهار ركعتى نه صورت است
اول
شك بين دو وسه بعد از اكمالسجديتن كه بايد بنا را بر سه گذارد ونماز را تمام كند وبعد از ان يك ركعت ايستاده يا دو ركعت
نشسته بعمل اورد واحوط اختيار يك ركعت ايستاده است واحوط از ان جمع بين هر دو است با مقدم
داشتن يك ركعت ايستاده بر نشسته واحوط از ان علاوه از سر گرفتن نماز است وحاصل مىشود
اكمال سجدتين بتمام شدن ذكر واجب از سجده دويم بنابر اقوى هر چند در صورتيكه پيش از سر بلند
كردن شك حادث شود احوط بناء بر سه وعمل كردن بمقتضاى ان واعاده اصل نماز است وهم چنين
است در تمام صوريكه اكمال سجدتين در ان معتبر باشد