فصل چهارم در شرايط امام جماعت - غاية القصوى (فارسي) نسخه متنی

فصل چهارم در شرايط امام جماعت

بدان كه شرايط امام چند چيز است :

اول

بلوغ (دويم) عقل

سيم

ايمان

چهارم

عدالت

پنجم

طهارت مولد

ششم

مرد بودن در صورتيكه مامومين يا بعض انها مرد باشند

هفتم

براى مامومين ايستاده امام نشسته نباشد وبراى مامومين كه نشسته نماز مىكنند امام خوابيده نباشد

هشتم

صحيح القرائة بودن پس كسيكه قرائت او درست نيست بانكه حرفى را از مخرج ادا نكند
يا بدل كند آن را بحرف ديگر يا حرفى را بيندازد ونحو ان يا اعراب ان را غلط بخواند هر چند نتواند
درست بخواند امامت نكند

(مسألة 1) اقتدا كردن نشسته وخوابيده بنشسته وخوابيده
بخوابيده ضرر ندارد

(مسألة 2) اقتداء متوضى بمتيمم يا بصاحب جبيره يا بكسى كه بسبب عذر با نجاست بدن
يا لباس نماز مىخواند ضرر ندارد بلكه ظاهر جواز اقتدا بمسلوس ومبطون وجواز اقتداء طاهره بمستحاضه
است

(مسألة 3) اقتدا كردن در ركعت سيم يا چهارم باماميكه حمد وسوره را نمىتواند درست
بخواند ضرر ندارد بنابر اقوى وهم چنين هر گاه كسى اذكار واجبه ومستحبه را نمىتواند درست بخواند
ولكن حمد وسوره او صحيح است اقتداء باو از اول نماز ضرر ندارد

(مسألة 4) كسيكه آيه از آيات
حمد وسوره يا كلمه از ان را مثلا نمىتواند صحيح ادا كند جايز نيست اقتداء كند بكسى كه آيه يا كلمه
ديگر آن را نمىتواند صحيح ادا كند واگر همان كلمه يا آيه را كه امام غلط مىگويد ماموم نيز همان را صحيح
اداء نكند دور نيست اقتداء باو جايز باشد هر چند خلاف احتياط است بلكه احتياط بترك اقتداء
باو با وجود امام صحيح القرائه ترك نشود وهم چنين دور نيست جواز اقتداء با اختلاف در جاى غلط
نيز در صورتيكه ماموم در جاى غلط امام قصد فرادى كند وبقيه قرائت را خودش بخواند لكن
خلاف احتياط است بلكه با وجود امام صحيح القرائة ترك اين احتياط نكند

(مسألة 5) جايز
است اقتدا كردن باماميكه نتواند حروف را بكمال فصاحت ادا كند اگر قرائت او صحيح باشد هر چند
ماموم از او افصح باشد

(مسألة 6) كسيكه قرائت او صحيح نيست اقتدا كردن بر او واجب نيست
هر چند احوط است بلى كسيكه قادر باشد بر تعلم ووقت تعلم مضيق شود اقتدا بر او واجب است

(مسألة 7) جايز نيست اقتداء غير گنگ بگنگ هر چند ماموم صحيح القرائه نباشد بلى اقتداء
گنگ بگنگ جايز است اگر چه احوط ترك ان است خصوص با وجود امام غير گنگ بلكه احتياط
در اين صورت ترك نشود