ازدواج موجب جلب خير وبركت در روزى است، چنانكه خداوندمى فرمايد: )إِن يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ(52))."اگر بينوا باشند خدا به كرم ولطف خود توانگرشان خواهد ساخت كه خدا رحمتش وسيع )ونامتناهى وبه احوال بندگان( آگاه است."ونيز اسحاق بن عمار از امام صادق عليه السلام در حديثى نقل مى كند كه به حضرت عرض كردم آيا درست است كه مردم مى گويند فردى نزدپيامبر آمد ونزد ايشان از تنگدستى وفقر شكايت كرد، وحضرت سه بار به او دستور ازدواج داد؟حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: "آرى.. درست است" سپس امام فرمود: "روزى به همراه زن وخانواده است."(53)آرى! آيا روزى از نزد خدا نيست، وآيا زن وفرزندان نزد خدايى كه براى هر چيز روزى قرار داده روزى ندارند؟ مرد با يافتن احساس مسؤوليت نسبت به خانواده فعاليتش را فزونى مى دهد، وبدين ترتيب انرژى ونيروى كار او صد چندان مى شود ودر پرتو آن امكانات اقتصادى را در محيط زندگى خود متحول مى كند.بدينسان متون اسلامى ازدواج را مورد تشويق قرار مى دهندومردم را از عاقبت روى برتافتن از ازدواج بر اساس ترس از تهيدستى باز مى دارند. آيا خداوند در صورتى كه آدميان اين گام را بردارندگشودن در رزق وروزى را براى ايشان تضمين نكرده است؛ گامى كه خير را نصيب ايشان وجامعه مى سازد؟