حديث شريف:از امام باقرعليه السلام نقل است كه فرمود: "اگر مردى با دختركى شيرخواره عقد ازدواج ببندد وزنش او را شير دهد ازدواج او باطل مى شود."(95)تفصيل احكام:چون شير خوارگى دقيقاً همچون نسب موجب محرميت است،پس زناشويى گذشته را باطل مى كند همچون كه از زناشويى آينده مانع مى گردد، اين حكم مسائلى دارد كه ذيلاً بيان مى شود.1 - اگر مردى با دختركى شيرخوار ازدواج كند، ومادر يا مادر بزرگ ويا خواهر ويا زن پدر يا زن برادرش هر يك با شير خود او را طبق شرايط شرعى تغذية كند ازدواجش با او باطل مى شود، زيرا اين دختر با شير خوردن از مادر او خواهر رضاعى، و با شير خوردن ازمادر بزرگ پدرى يا مادر بزرگ مادرى او به عمه يا خاله اش بدل شده است وبا شير خوردن از خواهرش به دختر خواهر او تبديل شده است، وبا شير خوارگى اين كودك از زن پدرش تبديل به خواهرپدرى اش گشته است وبا تغذيه از شير همسر برادرش به دختربرادرش بدل شده است وهمان گونه كه اين عناوين با نسب موجب محرميت مى شود با رضاع نيز محرميت را در پى دارد.2 - اگر مردى با دختركى شير خوار ازدواج كند وهمسر او آن دختررا شير دهد هر دو براى هميشه بر او حرام مى شوند، در صورتيكه باهمسر اول، كه همسر كوچك را شير داده، همبستر شده باشد، چراكه در اين صورت، دخترك شير خوار، دختر همسرى مى گردد كه اين مرد با او همبستر شده، در حاليكه همسر اولى مادر همسرش گشته،ومادر همسر به طور ابد بر شوهر حرام مى شود، در صورتيكه)ربيبه( يعنى دختر همسر حرام مى شود به شرط همبستر شدن بامادرش.اما در مورد مهر گفته اند:از ميان رفتن نكاح يعنى عدم اقتضاى چيزى. آرى اگر در باطل شدن عقد ولو بدون هيچ عمد وعلمى همسر بزرگ سبب شده باشد،ضامن پرداخت مهر همسر كوچك مى باشد، چه، اين كار ستم است وخداوند به اجراى عدل دستور داده كه اقتضا دارد حق هر حقدارى به او داده شود.اما احتياط آن است كه ولى شير خوار در مهر مصالحه كند، زيراشيرخوار با عقد، مستحق مهر گشته است.
لطفا منتظر باشید ...
