حديث شريف:1 - ابن بكير به نقل از امام جعفر صادق عليه السلام مى گويد:"اگر شرايط متعه را بر زن عرضه كردى و او بدان تن داد وتزويج راايجاب كرد، شرط اول خود را پس از نكاح به او عرضه كن، اگر آن راپذيرفت كه شرط جايز است واگر آن را نپذيرفت، پس شرطى كه قبل از نكاح بوده بر او روا نيست."(285)2 - احمد بن محمد بن ابو نصر از امام صادق عليه السلام روايت مى كند كه فرمود: "در نكاح متعه، هم ارث هست وهم نيست، اگر شرط كردى هست والاّ خير."(286)تفصيل احكام:1 - هر شرطى كه در عقد متعه بدان تصريح شود، يا باشناخت دوطرف، عقد بر آن استوار گردد الزامى خواهد بود، اما سخنانى كه پيش از عقد ميان آن دو جريان مى يابد، وگاهى وعده هاى فريب دهنده در آن است اگر در عقد مورد توافق طرفين قرار نگيرد الزامى نخواهد بود.2 - جايز است دو طرف وقت ملاقات را مشخص كنند، كه شب باشد يا روز ويا حتى ساعت مشخصى، واگر عدم مباشرت جنسى راشرط كنند يا تعداد دفعات را به طور هفتگى مشخص سازند ياشرايطى از اين دست را پيش نهند كه مورد پذيرش دو طرف است جايز ووفاى به آن واجب است.3 - در عقد متعه دو طرف از همديگر ارث نمى برند، ولى آيا شرطكردن آن جايز است؟ برخى از فقها مى گويند آرى، وبرخى نيزگفته اند كه ارث با حكم الهى محقق مى شود نه با شرط بشرى وبر اين اساس ارث بردن از يكديگر حتى در صورت شرط كردن جايز نيست.
لطفا منتظر باشید ...
