حديث شريف:1 - هشام بن سالم مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردم: به چنين زنى )كه مى خواهم با او متعه كنم( چه بگويم؟ فرمود: "به اوبگو: تو را به ازدواج در مى آورم بر پايه كتاب خدا وسنت پيامبر او،وخداوند ولىَّ من وتوست، براى فلان مدت و)فلان مقدار( درهم به اين شرط كه خدا ضامن من بر تو باشد كه به من وفادار بمانى، ومن براى تو شبها را تقسيم نمى كنم، وفرزندى از تو نخواهم طلب كرد،وتو هم براى من عده اى نگاه نخواهى داشت، پس هرگاه عقد تو تمام شد تا چهل وپنج روز ازدواج نمى كنى واگر باردار شدى مرا آگاه كن."(287)2 - محمد بن مسلم مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردم: اگر)زن متعه( حامله شد؟ فرمود: "او فرزند شوهر خواهد بود."(288)3 - ابن ابى يعفور از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مى كند كه فرمود:"مرد، زن متعه را لعان نمى كند."(289)4 - زراره از امام باقرعليه السلام نقل مى كند كه: "هرگاه )در ازدواج متعه(مدت سپرى شد بدون طلاق، جدايى حاصل مى شود."(290)تفصيل احكام:1 - مرد مى تواند در رابطه با زنى كه متعه كرده است عزل كند،وهرگاه از آن بهراسد كه فرزندش در اين ميان لوث شود عزل مستحب خواهد بود، وشايسته است كه آن را هنگام عقد شرط كند.2 - اگر زن متعه حامله شد فرزند به پدر ملحق مى شود، وجايزنيست فرزند را از خود نفى كند مگر با علم به اين كه فرزند از او نيست حتى اگر از زن عزل كرده باشد چون گاهى آب بدون آگاهى مرد به رحم زن مى رسد.3 - اگر مرد، فرزند را نفى كند بدون نياز به لعان، ظاهراً نفى مى شود.4 - در متعه، طلاق نيست واگر مردى بخواهد از او جدا شود كافى است بقيه مدت را به زن ببخشد تا جدايى حاصل شود، واگر منتظرشد تا مدت عقد به پايان رسيد، زن از مرد جدا مى شود بى اينكه نيازبه صيغه معينى داشته باشد.5 - در متعه ايلاء ولعان نيست.6 - اما درباره ظهار، بين فقهاء، اختلاف است واشبه عدم وقوع ظهار است واحتياط در آن بهتر است.
لطفا منتظر باشید ...
