حديث شريف:1 - عبد اللَّه بن عمر در حديثى از امام صادق عليه السلام )درباره متعه(روايت مى كند كه عرض كردم عدّه آن چقدر است؟ فرمود: "چهل وپنج روز يا يك حيض كامل."(291)2 - حميرى از امام زمان عجل اللَّه تعالى فرجه روايت مى كند كه نامه اى به حضرت عليه السلام نوشت درباره مردى كه با زنى در برابر چيزى معلوم تا مهلتى معلوم ازدواج كرد، وهنوز بر آن زن مهلت داشت كه بقيه مدت را به آن زن بخشيد وزن سه روز پيش از آن كه مرد او را رهاكند حيض شده بود، آيا مرد ديگرى مى تواند او را به هنگام پاك شدن از اين حيض تا وقت معلوم وبا مهر معلوم متعه كند، يا بايد تا حيض ديگر منتظر بماند؟ امام عجل اللَّه تعالى فرجه پاسخ داد: "تا حيض ديگر منتظر مى ماند، زيرا كمترين عده يك حيض كامل ويك طهركامل است."(292)3 - زراره به امام باقرعليه السلام عرض كرد: عده متعه چقدر است اگر مردمتعه كننده بميرد؟ حضرت عليه السلام فرمود: "چهار ماه وده روز." سپس فرمود: "اى زراره! در هر ازدواجى كه مرد بميرد زن، خواه آزاد باشديا كنيز وازدواج به هر شكلى كه باشد نكاح دائم باشد يا متعه يا ملك يمين، عده او چهار ماه وده روز است."(293)تفصيل احكام:1 - زن بايد پس از پايان يافتن مهلت متعه چهل وپنج روز يا يك حيض كامل ويك طهر كامل، عده نگه دارد، واگر در عادت باشدمنتظر مى ماند تا پاك شود وهرگاه بار دوم حيض شد از عده خارج مى گردد.2 - اگر مدتش به پايان رسد در حالى كه پاك است منتظر مى ماند تاحيض شود وسپس پاك گردد وباز حيض شود وسپس به محض ديدن خون از عده خارج شود.3 - اگر انتهاى مدت زن همزمان باشد با انتهاى عادت او بايد منتظربماند تا از حيض بعدى پاك گردد به گونه اى كه در آن هنگام يك طهركامل ويك حيض كامل صورت پذيرفته باشد واحوط آن است كه تاحيض بعدى منتظر بماند.4 - اگر مرد متعه كننده پيش از پايان يافتن مدت بميرد، زن متعه نيزبايد همچون همسر دائم چهار ماه وده روز عده نگه دارد.5 - مرد مى تواند يك زن را بارها متعه كند وآن همچون زن دائم نيست كه پس از نه بار طلاق دادن براى هميشه حرام گردد، وهرگاه مهلتش به پايان رسيد مى تواند از نو او را عقد كند ومنتظر عده اونمى ماند، ومى تواند پيش از پايان يافتن مهلت بر مهر زن بيفزايدومدت او را اضافه كند، ولى بنا به احوط نمى تواند پيش از بخشيدن بقيه مدت زن را از نو عقد كند.