فروع: - ف‍ق‍ه‌ الاس‍لام‍ی‌ نسخه متنی

فروع:

1 - حكم )افضاء( كنيز ملكى، يا محلله، يا كسى كه نزديكى كردن با او به شبهه(310) يا زنا صورت گرفته، يا زن بالغه كبيره، همانند حكم)افضاء( زوجه صغيره نيست.

2 - ديه در همه موارد ياد شده در مسأله فوق، تعلّق مى گيرد ثابت مى شود جز در مورد زن بالغ.

3 - در صورت پيش گفته، حتى در زنا شرط آن است كه )افضاء(با دخول صورت گيرد، ودر ثبوت ديه براى زن بالغ )كه با رضايت به اين عمل تن داده( اشكال است، چون خود او اقدام به زيان رساندن به خويش نموده است.

4 - انجام دادن )افضاء( با انگشت ونظاير آن ملحق به دخول نيست، اگر چه در آن نيز ديه ثابت مى شود.

5 - اگر مردى با كامل شدن نه سال سن همسرش، به او دخول كردومنجر به )افضاء( وى شد، آن زن بر مرد حرام نمى شود، وديه نيز-چنانچه گفته شد - ثابت نمى گردد ولى در برخى موارد مراعات احتياط لازم است، و احتياط واجب آن است كه به زن، ماداميكه زنده است، نفقه داده شود.

6 - اگر به سبب دخول پيش از كامل شدن نه سال عيب ديگرى غير از )افضاء( پيش آيد مرد بايد ارش )عوض( آن را بپردازد، ونيزچنين است هرگاه با )افضاء( عيب ديگرى نيز پيش آيد كه موجب تعويض يا ديه است، مرد بايد آن را همراه با ديه )افضاء( بپردازد.

7 - اگر مرد شك كند كه دختر نه سال را پشت سر نهاده يا خير نبايددخول كند، زيرا چنين دخترى در حكم غير بالغ است.

8 - پس از افضاء همه احكام زوجيت - در صورتى كه او را طلاق ندهد - اعم از حرمت خواهر او بر مرد وساير احكام، جريان مى يابد.

9 - وجوب دادن نفقه به زن، مادامى كه زنده است با نشوز زن ازميان نمى رود، زيرا احتمال آن هست كه اين نفقه از باب نفقه همسرنباشد بلكه به اعتبار عوض از عيب )افضاء( پرداخت مى شود، ولذاپس از طلاق بلكه پس از ازدواج با ديگرى نيز ثابت مى ماند.

10 - ظاهر نظر مشهور فقها آن است كه نفقه همان گونه كه با مرگ زن ساقط مى شود با مرگ مرد نيز ساقط مى شود.

11 - ظاهراً نفقه با عدم تمكن مرد، ساقط نمى شود ودينى برعهده او خواهد بود. همچنين دينى خواهد بود بر عهده مرد اگر باداشتن قدرت مالى، از پرداخت آن به زن خود دارى ورزد.

12 - احكام بالا به پس از طلاق اختصاص دارد، واما پيش ازطلاق همان احكام همسر، جارى است.