حديث شريف:1 - در حديثى از امام رضاعليه السلام رسيده كه از ايشان درباره متعه سؤال كردند وامام عليه السلام فرمود: "شايسته نيست ازدواج كنى مگر با زن مؤمن يا مسلمان."(266)2 - على بن فضال به نقل از برخى اصحاب روايت مى كند كه امام صادق عليه السلام فرموده است: "اشكالى ندارد اگر مردى با داشتن همسرآزاده، زنى يهودى يا مسيحى را متعه كند."(267)3 - نيز از حضرت عليه السلام روايت شده كه فرموده است: "اشكالى ندارد مردى زنى مجوسى را متعه كند."(268)تفصيل احكام:1 - عقد نكاح متعه بين يك زن ومرد مؤمن جايز است، ومردمؤمن مى تواند با زن مسلمان كه مذهبى مخالف دارد به شرط آن كه متعه را عقدى شرعى بداند نكاح متعه كند.2 - متعه كردن زن مشرك جايز نيست، ولى متعه كردن زن يهودى ومسيحى ومجوسى جايز است به شرط آن كه از ميگسارى وارتكاب محرمات بازداشته شوند.3 - متعه كردن زنى ناصبى كه اظهار دشمنى با اهل بيت پيامبرمى كند جايز نيست.4 - جايز نيست كسى را متعه كرد كه نكاح دائم با او حرام است،زنانى همچون محرمات نسبى يا رضاعى يا سببى، ونيز جايز نيست دو خواهر را با هم متعه كرد، چنان كه نمى توان دختر خواهر زن يادختر برادر او را به متعه در آورد مگر با رضايتش.