در حديثى منقول از زرارة بن اعين به نقل از امام صادق عليه السلام آمده است كه حضرت عليه السلام آغاز آفرينش وچگونگى خلق حواء را براى آدم عليهما السلام وايجاد مودت ورحمت ميان آن دو را تشريح مى كند، درضمن اين حديث آمده است:آدم گفت: پروردگارا اين آفريده نيكو چيست كه نزديكى ونگريستن به او موجب آرامش وأنس من است؟ خداوند فرمود: اين كنيز من حوّاست، آيا دوست دارى با تو باشد وتو را مأنوس گرداند، وباتو هم سخن شود، وپيرو امر تو باشد؟ آدم عرض كرد: آرى بار خدايا،وبدين سان - تا من زنده هستم - تو را حمد وسپاس مى گذرام. خداوندفرمود: او را از من خواستگارى كن كه كنيز من است، واو نيزشايستگى همسرى تو را دارد، وخداوند در دل حضرت آدم شهوت افكند وپيش از آن آگاهيهاى لازم را نسبت به همه چيز به آدم داد. پس آدم گفت: بار خدايا من او را از تو خواستگارى مى كنم، خشنودى تودر چيست؟ خداوند عز وجل فرمود: خشنودى من در اين است كه نشانه ها واحكام دينم را به او بياموزى."(437)